Child in Time van Deep Purple was nog nooit zo actueel.
Het Belgische leger heeft niet alleen een forse injectie aan materieel nodig, maar ook een verse lichting aan mannen en vrouwen die de wapens hanteren, zo wil het narratief. āJongens en meisjes geef je leven voor het vaderland.ā Het wordt niet met zoveel woorden gezegd, maar een leger is ā hoe je het ook draait of keert ā geen vredesbeweging. Oorlog is geen spel, maar een gruwel. Niet overtuigd? Kijk dan even naar de indrukwekkende videoclip ā door AI gegeneerd ā van Child in Time van Deep Purple. Kijk en leer van dit anti-oorlogslied dat 55 jaar oud is.
Op een dag vind je de job van je leven
Op de jobdag van Defensie in Bevekom, waar aspirant-piloten een voorproefje kregen van hun droomcarriĆØre, was het enthousiasme voelbaar. Hier geen twijfelaars of eeuwige studenten: dit zijn jongens en meisjes die weten wat ze willen. Toch?
De zaal zat vol jonge mensen, allen onder de magische grens van 25 jaar, de leeftijd waarna de pilotenopleiding buiten bereik ligt. Zodra de eerste slides op het scherm flitsten, zetten de smartphones zichzelf op vliegtuigstand. Niemand wilde een seconde missen. En wanneer het gesprek op de F-35 kwam ā hĆ©t paradepaardje van de Belgische luchtmacht ā heerste er een bijna plechtige stilte. Hier en daar een bewonderende blik, een paar natte broeken en een opgetrokken wenkbrauw. Dit was geen doorsnee jobbeurs.
Een droom die opstijgt in turbulente tijden
Voor velen is het pilotenambt niet zomaar een carriĆØrekeuze, maar een kinderdroom die nu tastbaarder dan ooit wordt. Jongeren die gemasseerd werden met airshows; modelvliegtuigen in de slaapkamer en Tom Waes op tv kijken nu met de twinkel in hun ogen naar hun potentiĆ«le toekomst. Oorlog in Europa, dreigende conflicten elders, en een steeds luidere roep om versterking bij Defensie, dat is de toekomst die minister Theo ons voorspigeltDe Belgische regering heeft miljarden klaarliggen om te investeren in defensiecapaciteiten, maar zonder mensen die het materiaal besturen, blijven die investeringen nutteloos.
En net daar wringt het schoentje. Het tekort aan personeel binnen Defensie is alarmerend, en de pensioenhervorming dreigt dat probleem nog te verergeren. Piloten stappen over naar de privƩsector, gelokt door lucratieve aanbiedingen van luchtvaartmaatschappijen. In Nederland werd KLM zelfs op de vingers getikt voor het ronselen van militaire piloten. In Belgiƫ worstelt de luchtmacht met hetzelfde probleem: ervaren krachten vertrekken, terwijl de instroom van nieuwe rekruten een uitdaging blijft.
Opgelet kindertjes, dit is geen kinderspel
In de hangar staan rode Marchettiās te blinken, de vliegtuigen waarin leerling-piloten hun eerste vlieguren maken. Er hangt een sfeer van opwinding en verwachting, maar ook van ernst. Hier zijn geen speelvogels, enkel zij die bereid zijn hun leven in dienst van het vaderland te stellen. De opleiding is bikkelhard, de selectie meedogenloos. Wie twijfelt, heeft hier niets te zoeken. Enkel de meest gedrevenen overleven het traject, en zelfs dan is de kans groot dat ze niet eindigen in een straaljager, maar in een transportvliegtuig, een helikopter of achter de knoppen van een Unmanned Aerial Vehicle (UAV).
Die drones worden steeds belangrijker in moderne oorlogsvoering, maar voor de meeste jongeren blijft het een troostprijs. Een UAV crasht en de piloot haalt zijn schouders op en gaat een koffie drinken. Maar wie in een F-35 zit, voelt de adrenaline, de druk en de verantwoordelijkheid. En net dat trekt velen aan. Ze willen niet op afstand meekijken, ze willen in de cockpit zitten, de knoppen indrukken, de hemel doorklieven. Sterven voor het vaderland, is er een mooiere dood?
Een nieuw patriottisme ontwaakt
De interesse voor een carriĆØre bij Defensie zit in de lift. Dit jaar dienden al duizenden kandidaten zich aan voor een job in het leger, een recordaantal. Scholen met de studierichting āDefensie en Veiligheidā moeten inschrijvingen weigeren, de open campusdagen voor onderofficieren lokken duizenden bezoekers. Zelfs het vrijwillige dienjaar, een concept dat uit Nederland overwaait, lijkt in de smaak te vallen.
We moeten geloven dat oorlog geen abstract concept meer, geen ver-van-mijn-bedshow, dat de Rus de vinger boven de knop heeft hangen. Het is een realiteit die steeds dichterbij kruipt, en dat narratief duwt een nieuwe generatie richting Defensie. Sommigen dromen heimelijk van actie, van een missie boven een conflictgebied. Anderen voelen een diepere plicht, een drang om hun land te dienen in tijden van nood. Mooi, toch?
(foto: Bert Van Den Broucke/Photo News)
