Stad Gent geeft concrete tips om de thuistaal van kinderen -Turks, Arabisch, Frans, Albanees – op school te gebruiken.
“Misdadig voor de toekomst van onze leerling”, repliceert N-VA. “Het gaat hier ook om kinderen die al zes jaar les krijgen en die zouden nog altijd hun thuistaal nodig hebben om te leren?”
Volgens onderwijsschepen Elke Decruynaere (Groen) zou het doelmatige gebruik van de thuistaal in de klas een positief effect hebben op de prestaties van de leerlingen. Om een en ander kracht bij te zetten hebben ze op de website van de stad Gent een sectie meertaligheid toegevoegd aan 'onderwijs & kinderopvang'. Het is niet zomaar een informatie-paginaatje. Ze hebben er duidelijk werk van gemaakt: je kan een pdf downloaden met info in alle mogelijke talen, inclusief filmpjes waarbij alle leeftijden en alle talen aan bod komen. Tenzij je de taal van de planeet Mars spreekt, kan je in Gent wel volgen.
“Meertaligheid is een troef”, klinkt het. “Je thuistaal is een deel van wie je bent, van je identiteit. Het zorgt voor een positief beeld op de eigen socio-culturele achtergrond en op die van anderen.”
Het initiatief veroorzaakt ideologische discussies. Groen ziet het als een positief effect op de prestaties van de leerlingen, N-VA vindt dat er meer taalbaden moeten komen, meer lessen Nederlands voor wie de taal onvoldoende beheerst om zo de kloof tussen autochtone en allochtone leerlingen te dichten.
Misschien is het een nobel initiatief om allochtone kinderen te stimuleren om verder te studeren en zo een trapje hoger te komen op de economische ladder. De vraag is of je ze er mee helpt of net niet. En wat gaan we straks doen als je Nederlandstalige kind in een klasje zit waarvan de meerderheid allochtoon is? Welke taal gaan we dan gebruiken?
