Brengt McKinseyGate president Macron in de problemen? Alleen als zijn opponenten de essentie van het probleem begrijpen en durven uit te leggen aan de burger.
McKinsey & Company is een van oorsprong Amerikaans organisatieadviesbureau, dat zich richt op de strategische vraagstukken van organisaties. Wereldwijd heeft McKinsey circa 7.500 consultants, verspreid over 90 vestigingen in 51 landen. McKinsey & Company werd in 1926 in Chicago opgericht door James McKinsey (4 juni 1889 – 30 november 1937), hoogleraar accounting aan de University of Chicago. McKinsey heeft ook een filiaal in ons land. Prins Amedeo, oudste zoon van Lorenz en Astrid, werkte er twee jaar, van september 2014 tot september 2016.
McKinsey werkte eerder ook samen met Purdue Pharma. McKinsey hielp Purdue de extreem verslavende pijnstiller OxyContin op de markt te zetten. OxyContin wordt gezien als het medicijn waar de Amerikaanse verslavingscrisis mee is begonnen. Vorig jaar heeft McKinsey een schikking getroffen ter waarde van 573 miljoen dollar met onder meer 47 Amerikaanse staten.
Dat heeft Macron niet belet om McKinsey in te schakelen voor tientallen peperdure opdrachten. Dat is vervelend omwille van diverse factoren. McKinsey betaalde geen belastingen in Frankrijk, gaf advies bij de vaccinatiecampagne (ondanks die dubieuze rol bij Purdue) en versterkt het elitaire imago van ex-Rothschildbankier Macron. Het gaat om veel geld: een miljard euro. Toch hebben de tegenstanders van Macron de essentie niet goed begrepen. En als ze de essentie wel begrepen hebben, durven ze die toch niet zo goed aan de Franse burger te vertellen.
Laurent Chambon vat die essentie in De Volkskrant goed samen: “Macron poseert als een Grand Président, maar heeft de drie zuilen van de État gaulliste (zorg, justitie en onderwijs) al bijna helemaal ontmanteld, de militaire industrie aan buitenlanders verkocht en de verschillende grandes administrations stiekem vervangen door overbetaalde McKinsey-consultants.”
Frederik Dhondt doceert rechtsgeschiedenis aan de Vrije Universiteit Brussel. Dhondt: “De republikeinse belofte van gelijkheid (sociale mobiliteit, goede overheidsdiensten) staat onder druk.”
Macron is zeker een grote redenaar. Herinner je je zijn verklaring begin 2020: “We zijn in oorlog met het virus”. Wellicht bedacht door een dure consultant van McKinsey. Maar Macron verklaarde ook dat hij de niet-gevaccineerden ging pesten.
Wat is er eigenlijk van Macrons grote woorden de afgelopen jaren terechtgekomen? De Volkskrant: “Zijn persoonlijke missie om Libanon te redden, is jammerlijk mislukt. Frankrijk heeft na negen jaar van militaire aanwezigheid Mali opgegeven in de strijd tegen het oprukkende jihadisme. De Fransen verloren een miljoenencontract voor de verkoop van onderzeeërs, nadat Australië, de VS en het Verenigd Koninkrijk achter hun rug om het zogeheten Aukus-pact hadden gesloten.”
“Macron heeft, ondanks bezoeken en telefoontjes aan de Russische president Poetin, de crisis tussen Rusland en Oekraïne in het geheel niet weten te de-escaleren. Frankrijk is met farmaceutische gigant Sanofi niet eens in staat gebleken om tijdens de coronacrisis een werkend vaccin te produceren.”
Rudi Wester in de krant: “De Franse auto-industrie bevindt zich op dit moment in een ongekende crisis. Ook de exploitatie van het huidige paradepaardje, de hogesnelheidstrein TGV, levert enorme verliezen op, ten detrimente van de gewone trein voor de gewone Fransman. Monarch-president Macron houdt de schone schijn op met zijn peperdure ontvangsten in het paleis van Versailles en zijn indrukwekkende militaire parades. Maar Frankrijk is een reus op lemen voeten, de binnenlandse problemen als onderwijs, bureaucratie en verlies van koopkracht zijn gigantisch.”
Samengevat is McKinseyGate maar de illustratie van een groter probleem. De kandidaat die daar de vinger op legt, heeft een kans om Macron te verslaan. Het probleem is dat je dan de trots krenkt van de fiere Fransman en geen enkele kandidaat is bereid om dat risico te nemen. McKinseyGate zal Macron niet tegenhouden om opnieuw te zetelen.