Oeps, 33 keer een foute diagnose.
Stel je voor: je gaat naar het ziekenhuis met een klacht die vakervrouwen treft, onnodige bloedingen. Je verwacht een standaardbehandeling, maar eindigt met een onomkeerbare operatie die nooit had mogen plaatsvinden. Klinkt als een halloweenscenario. Doch, helaas werd dit werkelijkheid voor 33 vrouwen in het Zweedse Uppsala. In het Academisch Ziekenhuis daar ging men zo hard op zoek naar kankerverschijnselen dat ze te snel en te rigoureus ingrepen. Het gevolg? Onnodige baarmoederverwijderingen met alle fysieke en emotionele gevolgen van dien.
De fouten komen aan het licht
Het begon in 2023 en 2024, toen vrouwen in uiteenlopende leeftijden – van 38 tot 85 jaar – medische hulp zochten voor ongewone bloedingen. De gebruikelijke gang van zaken volgde: weefselbiopsies werden genomen en in de laboratoria onderzocht. De artsen kwamen steevast tot de conclusie dat er sprake was van precancereuze celveranderingen, een waarschuwing voor baarmoederkanker. Wat volgde was een standaard advies: verwijder de baarmoeder binnen zes weken. Punt uit. Geen vragen, geen tweede opinie. Deze vrouwen zagen hun toekomst drastisch veranderen zonder een goed geïnformeerde keuze.
Ernstige gevolgen van een verkeerde diagnose
Pas later bleek dat de diagnose niet klopte. Geen voorstadium van kanker, geen dreigende ziekte. Wat in sommige gevallen slechts een goedaardige verdikking van het baarmoederslijmvlies was, werd gezien als een rode vlag. Die foutieve conclusie resulteerde in een golf van onnodige operaties. De alarmbellen begonnen te rinkelen toen de afdeling gynaecologie een abnormale piek in "kankergevallen" en baarmoederverwijderingen opmerkte. Drie onafhankelijke experts die ingeschakeld werden, trokken genadeloos aan de bel: de diagnostische processen waren simpelweg te snel en te beperkt.
Verantwoording en excuses van het ziekenhuis
Het ziekenhuis kruipt nu door het stof, en niet zonder reden. Een baarmoederverwijdering is geen kleinigheid; het gaat om een ingrijpende operatie met levenslange gevolgen, niet alleen fysiek maar ook psychologisch. “Het zou nooit mogen gebeuren, maar toch is het gebeurd,” klonk het in een schuldbekentenis van hoofdarts Johan Lugnegård. Het ziekenhuis probeert nu de brokken te lijmen met excuses en schadevergoedingen. Maar hoe repareer je iets dat je nooit had mogen breken?
Vragen over medische zorgvuldigheid
Dit incident roept grotere vragen op over de zorgvuldigheid in medische besluitvorming. Hoe kan het dat dit in een gerenommeerd ziekenhuis zo fout loopt? Het ziekenhuis in Uppsala probeert nu de procedures aan te scherpen door zich aan te sluiten bij een landelijk netwerk van pathologen, zodat diagnostische fouten in de toekomst voorkomen kunnen worden. Maar voor deze 33 vrouwen komt die verbetering te laat.
