“Wat zou Deborah hiervan vinden?”
De politie heeft het gehad met onze politici. Het zatte Conner-incident is er – na de pipi-gate van zatte Vincent Van Quickeborne – een incident teveel. Menig agent voelt zich in het kruis getast door de zattemansklap van Conner. De socialistische posterboy vindt niet alleen dat de politie de matrak moet gebruiken tegen bruin gespuis, volgens HLN werden er die avond ook opmerkingen gemaakt over het aantal ingezette agenten en werd er allusie gemaakt op de extra betaalde weekenduren. HLN citeert ook: “eigenlijk verdienen jullie te veel voor wat jullie maar moeten doen”.
Na de plassende luchtgitaar waarbij een combi bewaterd werd, meldde de politievakbond dat het vertrouwen tussen de minister en de politie ‘mogelijk onherstelbaar geschaad’ is. Dat heeft ongetwijfeld ook te maken met een langer lopend dispuut tussen de vakbond en de Vivaldi-regering over een pensioenregeling. Ook de moord op politieagent Thomas Monjoie schaadde het vertrouwen. Het incident van Rousseau – Vooruit zit mee in Vivaldi – komt daar nu bovenop.
Tijd voor een open brief, die de politie zelf als volgt samenvat: “In naam van vele collega’s willen we het algemeen gevoel van het gebrek aan respect vanuit de politieke wereld voor de politiediensten duidelijk maken.”’
Juist. Over die overuren in het weekend : “Even gewoon ter info, een overuur bij de politie wordt slechts aan 100 procent betaald (dus niet dubbel of met bijkomende recuperatie). Voor een jonge inspecteur blijft ongeveer 10 euro netto per uur over - omdat het meer dan 50 procent wordt belast, dank u wel Vadertje Staat), zo wordt uitgelegd in de open brief. Ook ‘Deborah’ komt voor die prijs niet graag meer uit haar huis. Laat staan in het weekend, dat ze dit in weer en wind zou doen, en voor die prijs soms haar eigen leven zou riskeren en te zorgen voor een veilige maatschappij.”
Duidelijk.
De volledige open brief vindt je hieronder.
Naar aanleiding van de recente gebeurtenissen en de laatste berichtgeving in de media, kreeg onze organisatie nogal wat reacties van misnoegde collega’s die ons hebben aangezet tot het publiceren van een opiniestuk in de vorm van een open brief.
Verwacht niet dat onze vakorganisatie zich zal verlagen tot persoonlijke aanvallen, of aan een soort politieke recuperatie te doen. In deze open brief en opiniestuk zullen we aan de hand van de gebeurtenissen van de voorbije jaren, het algemeen gevoel van het gebrek aan respect vanuit de politieke wereld voor de politiediensten – in naam van de vele collega’s – proberen duidelijk te maken aan onze politieke verantwoordelijken.
Welke politieke partijen hebben het nog goed voor met de politie?
Na de persconferentie van de voorzitter van Vooruit Conner Rousseau van gisterenavond publiceerde Het Laatste Nieuws (HLN) het artikel dat de voorzitter d.m.v. een eenzijdig verzoekschrift liet tegenhouden. Over deze procedure gaan wij ons niet uitlaten. Echter, in het stuk van HLN vielen er – buiten de vermeende racistische uitlatingen – een paar passages te lezen waar menig politieambtenaar zich in verslikte.
Volgens HLN werden er die avond opmerkingen gemaakt over het aantal ingezette agenten en werd er allusie gemaakt op de extra betaalde weekenduren. HLN citeert ook: “eigenlijk verdienen jullie te veel voor wat jullie maar moeten doen”. Mochten dergelijk stellingen alleen van een politieker komen die te diep in het glas had gekeken, zouden wij als vakorganisatie dit misschien nog kunnen relativeren. Helaas is het niet de eerste keer dat we dergelijke zaken horen uit verschillende politieke hoeken en niet in het minst n.a.v. discussies in de bevoegde onderhandelingscomités.
Bovendien bestaat er een spreekwoord “dronken gezegd is nuchter gepeinsd”. Maar troost u, sommigen hebben het in nuchtere toestand ook al gezegd.
Wat zou Deborah hiervan vinden?
Het voordeel om politieker te zijn is uiteraard dat je jezelf nooit in vraag moet stellen, en al zeker niet over het riante loon dat je zo goed als zelf hebt kunnen bepalen.
Even gewoon ter info, een overuur bij de politie wordt slechts aan 100% betaald (dus niet dubbel of met bijkomende recuperatie). Voor een jonge inspecteur blijft ongeveer 10 euro netto per uur over. (omdat het meer dan 50% wordt belast, dank u wel vadertje Staat).
Ook “Deborah” komt voor die prijs niet graag meer uit haar huis. Laat staan in het weekend, dat ze dit in weer en wind zou doen, en voor die prijs soms haar eigen leven zou riskeren en te zorgen voor een veilige maatschappij.
Respect voor de politie
Wat de vermeende racistische uitlatingen betreft, willen we dan toch even corporatistisch zijn. Verschillende journalisten stelden zich de vraag hoe men zou reageren mochten deze uitspraken door pakweg Tom Van Grieken gebeuren. Wij gaan nog een stapje verder… wat zou er gebeuren mocht een politieambtenaar dergelijke uitspraken doen – zelfs in dronken toestand. (wat voor velen een verzwarende omstandigheid zou zijn) Politici zouden mekaar wegdringen om als eerste enorm misnoegd en verontwaardigd te reageren, een schorsing, zware straf of zelfs het ontslag te eisen… Want voor de politie – en dan ook enkel voor de politie – kan de tucht en deontologie niet streng genoeg zijn. U zou zich voor minder geviseerd voelen.
Het dronken zijn kunnen we uiteraard relativeren. Remember… politieambtenaren staan op straat en komen zo goed als dagelijks in contact met dronken personen. Vaak zijn het eerder zielige vertoningen…
Ware het niet dat dit excuus ook zeer recent werd gebruikt om zich min of meer te verantwoorden dat enkele vrienden het nodig vonden om tegen een combi van de politie te plassen.
Combi’s kuisen?
Nee, respect vanuit onze politieke overheden ervaren we al jaren niet meer. Reeds in 2019 daalde het aantal kandidaten met 30%! Vorig jaar zakte het aantal kandidaten voor de functie van inspecteur nog verder weg! Maar geen kat uit de politiek die zich daar blijkbaar zorgen over maakt.
En hoe zou dit nu kunnen komen? Deze regering beloofde, zwart op wit, om het beroep van politieambtenaar aantrekkelijker te maken. Maar in werkelijkheid deed men net het omgekeerde.
Mocht voor iedere keer dat onze politieke overheden woordbreuk plegen of ons statuut verder afbreken, onrespectvol met ons omgaan of leugens vertellen, combi’s moeten gekuist worden, dan zou de geïntegreerde politie vermoedelijk rondrijden met het meest blinkende wagenpark van dit land.
Politiediensten moeten conform de filosofie van community policing verantwoording afleggen. Maar eigenlijk zou er ook een systeem moeten bestaan van “community politics”. Waarbij politici niet enkel in de samenleving geïntegreerd zijn en er een afspiegeling van zijn, maar tevens verantwoording moeten afleggen. U zal zeggen, dat doen ze toch om 5 of 6 jaar bij de verkiezingen. Juist ja, maar ze begrijpen de signalen niet van hun kiezers. En politieambtenaren zijn geen tweederangsburgers, zoals ze soms wel dreigen behandeld te worden, maar zijn eveneens kiezers.
Wie neemt het nog op voor de politie?
Wat ook opvallend is, zijn de eerder afwezige of lauwe reacties van organisaties en zogenaamde deskundigen die zich regelmatig laagdunkend uitdrukken als het over de politiediensten gaat en ze regelmatig beschuldigen van “etnic profiling”. Door de politie op deze manier regelmatig te viseren, te stigmatiseren en te pleiten om zelfs nog nieuwe controlesystemen in te voeren, maakt men het politiewerk ofwel onmogelijk ofwel bevriest de individuele politieambtenaar. Maar het valt wel op dat deze organisaties nu bijzonder stil zijn.
Het gevoel leeft al lang, en deze feiten bevestigen het onbehaaglijk gevoel, dat er een bijzondere minachting bestaat vanuit politieke hoek t.a.v. de politiediensten. De verschillende incidenten (het ondertekenen van een sectoraal akkoord en achteraf het tegendeel beweren, als rechtsextremistische terroristen afgeschilderd worden, het luchtgitaar incident en de recente feiten in Sint-Niklaas) laten toch een tendens zien hoe de huidige politiek kijkt naar – en hoe ze hun politiediensten behandelen. Deze minachting bereikte het orgelpunt door de beslissingen van de Vivaldi partijen op aangeven van een partij waar je dit niet zou van verwachten. Het maakt het nog erger dat de pensioenspecialist, die het scenario van de zware beroepen heeft uitgewerkt, deel uitmaakt van het kernkabinet. Een beslissing waarbij enkel en alleen de politie wordt geviseerd! Van een discriminatie gesproken…
Maar ook n.a.v. het laatste incident concluderen vele collega’s dat de politie alweer de verliezende partij is. In de verschillende episodes konden we opmerken dat eerst de korpschef door de molen werd gedraaid, daarna de speurders van de federale politie die het verder onderzoek mochten doen, om tot slot ook nog vragen te stellen over de vaststellingen van de ploegen ter plaatse. Echter, de politieambtenaren hebben geen recht op wederwoord, en opvallend… niemand neemt het ook voor hen op.
En uiteraard wordt een partijvoorzitter onmiddellijk omringd door de beste advocaten… een rechtshulp waar de politieambtenaren alleen maar kunnen van dromen wanneer ze pakweg slachtoffer zijn van geweld of valse beschuldigingen, waarbij ze vaak nog opdraaien voor een deel van de (medische) kosten.
Dat de woordvoerder durft te stellen dat er in het proces-verbaal zaken staan geschreven die niet te horen waren op de beelden – ondertussen weten we via HLN dat enkel het tweede gedeelte werd gefilmd – is helemaal van de pot gerukt. Als men ook nog eens de processen-verbaal van beëdigde politieambtenaren in vraag zou stellen, kan men bij de politie er beter mee stoppen.
Terug naar het respect vanuit de politieke hoek voor de politiediensten
Wij doen een oproep aan deze regering om te stoppen met de politie te viseren en te minachten. Niet enkel in woorden maar ook in daden. Ook te stoppen met mekaar de loef af te steken of mekaar te boycotten, waardoor niet enkel een minister wordt gedwarsboomd maar vooral de politiediensten er slachtoffer van worden. Wij vragen ook aan alle partijvoorzitters die het goed menen met de politie om samen collegiaal, amicaal en als “matekes” de komende maanden echte initiatieven te nemen.
Deze regering had beloofd om het beroep aantrekkelijker te maken. Het staat vast dat de politiek een zootje heeft gemaakt van de geïntegreerde politie, zowel organisatorisch als statutair. De politie werd kapot bespaard, de beloofde rekruteringen worden niet behaald en het beroep wordt onaantrekkelijker gemaakt… Er resten nog een paar maanden om initiatieven te nemen, alsook het vertrouwen te herstellen, en te tonen dat het deze regering menens is toen men het neerschreef in de beleidsverklaringen.
Regelmatig krijgen wij de vraag: welke politieke partij neemt het nog op voor de politie? Wij langs onze kant blijven in ieder geval het antwoord schuldig. Parlementairen en burgemeesters die het wel nog goed menen met ons worden niet gehoord of zelfs de mond gesnoerd.
We willen zeker niet iedereen over dezelfde kam scheren, maar de voorbije jaren is het wel een rode draad (of blauwe draad) dat sommigen het helemaal niet goed voor hebben met de geïntegreerde politie.
Sommigen stoten de kiezer, waaronder de politieambtenaren, dan ook letterlijk af richting de rechtse partijen.
De politie(vakbond) uw vriend,
