Op 15 augustus was het gezin van prins Laurent bij priester Guy Gilbert in Frankrijk. Wie is die man die een surrogaatvader voor de prins geworden is én de grote verzoener tussen Laurent en Claire is?
Guy Gilbert werd geboren op 12 september 1935 in Rochefort-sur-Mer als derde kind in een gezin van vijftien. In 1965 wordt hij priester. Hij werkt als onderpastoor in Blida (Algerije) waar hij straatjongen Alain ontmoet en beslist om voor de straatkinderen te zorgen.
De warme vriendschap tussen de priester en Laurent toont iets anders aan. Gilbert. “Laurent is een stuk geloviger geworden, hij wordt meer en meer een echte christen. Ik weet nog dat hij bij onze eerste ontmoeting een afkeer had van priesters en kerken, maar nu heeft hij zijn draai gevonden en gaat hij op zijn manier om met spiritualiteit.”
Laurent krijgt van de Fransman de aandacht die hij van zijn eigen vader nooit gekregen heeft. Volgens Noël Vaessen put Laurent ook kracht uit de verhalen en de merkwaardige levensstijl van Gilbert. Moeder Paola verzette bergen om een spirituele leider te vinden voor haar rebelse zoon zodat hij opnieuw in contact met het geloof zou komen.
Laurents voormalige adviseur gaf een tijdje terug meer uitleg over de komst van deze merkwaardige figuur in het leven van de prins. “De eerste ontmoeting tussen père Gilbert en Laurent was allerminst een toeval, zoals velen denken. Koningin Paola had van de priester gehoord en mij de opdracht gegeven hem in contact te brengen met Laurent. Ze hoopte dat haar zoon eindelijk een geestelijke vader zou vinden in de ongewone Franse priester en op die manier het geloof zou ontdekken. De eerste afspraak mislukte. Laurent weigerde, omdat hij het zaakje niet vertrouwde. Ze hadden hem al zoveel spirituele leiders aangesmeerd.”
Ondanks zijn vreemde uiterlijk is Gilbert van de strenge lijn. Tijdens de zaligverklaring van Johannes Paulus II is Gilbert prominent aanwezig. Het bewijst dat Gilbert volledig in de lijn van het Vaticaan denkt en leeft. ‘In feite was Gilbert vicaris geweest van de kardinaal van Parijs,’ noteert Vaessen. ‘Zo wordt de link tussen Gilbert en Paola begrijpelijk.’
De tweede ontmoeting met Laurent was het wel raak. Vaessen: “Ik heb dan een heel jaar gewerkt om de prins en père Gilbert samen te brengen. De enige gelegenheid om de twee aan dezelfde tafel te krijgen zonder dat het al te veel opviel, was het gala van de Stichting Prins Laurent. Daar worden normaal awards uitgereikt aan mensen die zich verdienstelijk maakten op het vlak van relaties tussen dieren en mensen. Zo werd iemand bekroond voor de opleiding van honden die gehandicapten helpen. Ook een gehandicaptenproject met everzwijnen kreeg een prijs. Onze jury voelde aanvankelijk niets voor het sociale werk van de priester, wegens geen beesten in het spel. Maar ik heb zoveel awards bedacht dat père Gilbert uiteindelijk toch in de prijzen viel. Ik moest er vervolgens voor zorgen dat Gilbert vlak naast de prins aan de eretafel zat, zodat ze ‘spontaan’ met elkaar zouden kunnen praten. Ik haalde me daarmee de woede van mevrouw (Mimi) Solvay op de hals. Zij had al een eretafel uitgetekend, zonder père Gilbert. Ik heb toen gezegd dat ik het hele feest zou saboteren met een vals bomalarm. Ik was ingedekt door de koningin, die me had toevertrouwd dat ik n’importe quoi mocht doen om de priester naast haar zoon te krijgen. Mijn dreigement miste zijn effect niet. Laurent zát naast père Gilbert”
Het plan van Paola en Vaessen lukt. “De priester heeft de tafel geanimeerd. Hij heeft zijn show opgevoerd. Laurent was na afloop zwaar onder de indruk en helemaal gewonnen voor Gilbert. Het excentrieke in de priester trok hem aan. Toen hij vernam dat de rockpastoor zeer beroemd was in Frankrijk, was er geen houden meer aan. Laurent wilde op bezinning gaan in het centrum van Gilbert in Frankrijk. We verbleven er drie dagen. Een zinloze en zotte bedoening, maar Laurent putte wel kracht uit de verhalen en de merkwaardige levensstijl van Gilbert. Dat is ook de reden waarom de priester predikte tijdens de huwelijksmis. Laurent heeft nu nog permanent contact met de Fransman. Mij niet gelaten, als hij daarmee zijn problemen kan oplossen.”
Pornofilms op tv en het internet vinden geen genade in de ogen van de Franse priester, zelfs als ze verstopt zitten achter de decoders van de betaalzenders. “Die kinderen zijn zo handig tegenwoordig, uiteindelijk zien ze die films toch. De seksuele ontsporing bij de jeugd, jongeren die zich schuldig maken aan verkrachting… Ze leren dat van de tv. Hier in Faucon (zijn opvangcentrum) vangen we geen meisjes meer op, want seks is een levensgroot probleem geworden.”
De tolerante houding van de hedendaagse maatschappij tegenover abortus en euthanasie is volgens Gilbert een regelrechte ontsporing. “Ik ben tegen euthanasie. Oké, net als voor abortus zijn er uitzonderingen, maar de banalisering ervan is gevaarlijk.”
Het is duidelijk dat de ideeën van Gilbert in de lijn van de Kerk liggen.
Op onze vraag voor een gesprek over Laurent (toen we een biografie over de prins schreven) werd door de priester negatief geantwoord. “Ik weet niets over het privéleven van de prins” was de kurkdroge en bovendien onjuiste reactie via e-mail (Rien à vous dire. Je ne connais pas la vie privée de Laurent.) Integendeel: als er iemand alles weet over Laurent, dan is het wel Guy Gilbert.
