Slim toch?
Na de Eerste Wereldoorlog kreeg de Duitse overheid een puik idee om wat te doen aan de hoge werkloosheid in het Eifel-gebied. Ze wierven tal van mensen aan, om rond de Nürburg – een ruïne van een middeleeuwse burcht – een circuit aan te leggen.
Dat circuit kennen we vandaag als de Nürburgring, ook wel de Groene Hel genoemd. Groen omdat het doorheen Eifelse bossen loopt, Hel, vanwege de moeilijkheidsgraad van het circuit.
Dankzij die moeilijkheidsgraad – en ook wel dankzij de lengte van het circuit – is het voor autofabrikanten wel de ideale plek om hun sportieve nieuwelingen stevig aan de tand te voelen, alvorens over te gaan op massaproductie.
Er zijn zelfs Japanse fabrikanten die hiervoor speciaal naar Duitsland komen. Enig nadeel: vanuit Japan ben je natuurlijk niet in enkele uren in Duitsland.
Bij Toyota besloten ze nu gewoon hun eigen testcircuit te maken. Eigenlijk is het zo’n beetje de Japanse versie van de Groene Hel, want sommige bochten en hoogteverschillen zijn gebaseerd op de Nürburgring. En omdat het Toyota Technical Center Shimoyama werd gebouwd op een lap groene van 650 hectare groot met veel bomen – en Toyota hoog inzet op ‘groene auto’s’, konden ze het natuurlijk niet maken om al te veel bomen te kappen. Noem het dus gerust Toyota’s Groene Hel.
