Vicepremier Georges Gilkinet (Ecolo) praat zijn mond voorbij en ontneemt België de laatste troeven om nog te onderhandelen.
Het is niet langer plan B van plan B – zoals Tinne Van der Straeten zo zelfzeker liep te verkondigen – maar plan met een letter ergens achteraan het alfabet. Als er al een plan is.
Zelfs Vivaldi voelde destijds aan dat ze tante Tinneke niet alleen naar de onderhandelingen met Engie konden sturen en dus ging de grote bruggenbouwer Alexander De Croo mee op pad. Het vrolijke duo kreeg een strikt onderhandelingsmandaat mee: een verlenging voor tien jaar graag, maar de regering wordt onder geen beding mede-eigenaar van Doel 4 en Tihange 3 én zal dus ook geen cent betalen voor de berging van het extra nucleair afval.
Dat was een probleem, want Engie wilde precies het omgekeerde.
Alexander en Tinne hadden nauwelijks iets om mee te onderhandelen. Eigen schuld, dikke bult. Vivaldi bleef zolang uitstellen met een beslissing, dat Engie eieren voor haar geld koos, voluit ging voor gascentrales en stopte met haar plannen voor de verlenging van de twee jongste kernreactoren. Tinne Van der Straten deed daarop een vreugdedansje, want de wereld was gered met een een energietoekomst met wind en zon, aangevuld met gas.
Maar dan kwam in het najaar van 2021 de energiecrisis en vervolgens besloot de EU Poetin te jennen zodat die – net als de EU overigens – gas ging gebruiken als wapen. Het vreugdedansje van Tinne werd een dodendans, het groene feestje werd de koffie van een begrafenis.
Er werd zo hard met de kazak gedraaid, dat ze er in de Wetstraat duizelig van werden. Engie zette de hakken in het zand, Vivaldi zocht naar oplossingen waar er geen waren.
Alsof het allemaal nog niet erg genoeg is, praatte Vicepremier Georges Gilkinet (Ecolo) woensdag zijn mond voorbij en liet horen dat de groenen er geen probleem meer mee hadden om Engie en de Belgische staat samen de twee centrales te laten uitbaten en ook de verantwoordelijkheid te delen over het afval dat in de toekomst wordt geproduceerd. De regeringspartij die het hardst is gekant tegen het doorrekenen van de afvalberging naar de burgers lijkt daarmee tegemoet te komen aan de twee hoofdeisen van Engie. Vivaldi laat dus haar eigen eisen los en komt helemaal tegemoet aan de compleet tegenovergestelde eisen van Engie.
Premier De Croo is nog tot 28 juli in het land. Tegen dan wordt het princiepsakkoord wereldkundig gemaakt. Al kan je nauwelijks nog van een akkoord spreken, maar eerder van een capitulatie.
Update.
De inkt van dit artikel was nog niet droog, of Alexander De -Croo kwam met de mededeling dat er een princiepsakkoord is bereikt met Engie over de verlenging van Doel 4 en Tihange 3. Binnen dat akkoord zouden de regering en Engie Electrabel in de toekomst de winsten en de risico's samen delen, via een nieuw op te richten vennootschap. De Belgische staat zou wel geen exploitant worden van de kerncentrales. De kosten voor de ontmanteling van centrales en het nucleair afval zouden voor rekening van Engie zijn.
We nodigen je uit om goed tussen de lijnen te lezen.
