IS-vrouwen vertonen allemaal dezelfde symptomen nadat ze zijn gevangen genomen.
Elk land heeft er ondertussen mee te maken: Jihadisten die eisen om gerepatrieerd te worden. Hoda Muthana (25) zegt in een interview met de Amerikaanse zender NBC dat ze zo Amerikaans is als een blondine met blauwe ogen en dat ze graag terug naar ‘haar land’ zou willen gaan om er Amerikaanse dingen te doen. Haar man Suhan Rahman is vorige week omgekomen toen hij vocht voor de terreurgroep is, en zal daar jammer genoeg niet bij kunnen zijn.
Haar verhaal lijkt heel sterk op dat van de ‘Belgische’ Hafsa Sliti van wie we eind oktober een portret schetsten in Pnws. Beide vrouwen zitten in de Al-Roj gevangenis en beiden lijden ze aan een acute vorm van geheugenverlies. Het lijkt wel een virus waardoor de één na de andere extremiste zich bekeert en haar liefde voor het Westen gaat uitschreeuwen. Aanvankelijk hadden de vrouwen een reisverzekering afgesloten door kinderen te maken, maar nu dat wapen niet meer werkt, nemen ze de vlucht in de verloochening en de smeekbede. Net als onze ‘Belgische’ zweert de ‘Amerikaanse’ dat ze de onthoofdingen nooit heeft gesteund, evenmin als de misdaden en de zelfmoordaanslagen. Vreemd, want beiden feliciteerden ze de daders van de aanslag op Charlie Hebdo, waarbij twaalf mensen om het leven kwamen.
De Amerikaanse minsiter van Buitenlandse Zaken heeft laten weten dat ze als een ‘terroriste’ wordt beschouw en dat ze wel in Amerika geboren is, maar geen Amerikaanse is omdat haar vader slechts een Jemenistische diplomaat was die ten tijde van haar geboorte in Amerika verbleef.
“Wie in god gelooft, weet dat iedereen een tweede kans moet krijgen, ook al hebben ze verschrikkelijke dingen gedaan”, zegt Hoad Muthana.
We vragen ons af welke god ze dan wel bedoelt.
