In coronajaar 2020 gaf de Vlaamse overheid een recordbedrag uit aan ontwikkelingssamenwerking, maar liefst 67,2 miljoen euro. Daarvan ging bijna 40 procent naar klimaatfinanciering.
Het Vlaams Belang (VB) vindt het merkwaardig dat ondanks de coronapandemie die onze samenleving miljarden euro’s kost, er net daar nu nog meer wordt op ingezet. Vlaams parlementslid Kristof Slagmulder (Vlaams Belang) stelde er dan ook een parlementaire vraag over aan minister-president Jan Jambon (N-VA). “Vooral omtrent die projecten voor internationale klimaatfinanciering is er een gebrek aan transparantie en duidelijke resultaten”, aldus Slagmulder.
Uit recente cijfers van Statistiek Vlaanderen bleek dat de uitgaven van de Vlaamse overheid aan ontwikkelingssamenwerking in 2020 met 31 procent zijn gestegen ten opzichte van 2019. “In 2020 bedraagt de Official Development Assistance (ODA) 67,2
miljoen euro. Hiermee overschrijdt de Vlaamse ODA voor het eerst de kaap van 60 miljoen euro”, deelde bevoegd minister Jan Jambon op 2 april volgens het parlementslid mee op de ministerraad.
Ongeveer 38 procent van de Vlaamse ontwikkelingshulp in 2020 ging naar Zuidelijk Afrika. 40 procent van de subsidies kaderden in engagementen in het kader van de internationale klimaatfinanciering. “Deze subsidieprojecten binnen internationale klimaatfinanciering roepen vragen op”, reageert Slagmulder. “Mocht er nu nog een sterke focus gaan naar gezondheidszorg en de coronapandemie, valt dit nog enigszins te begrijpen, maar dat er nu meer dan ooit met Vlaams belastinggeld naar vage doelen wordt gegooid, valt niet uit te leggen.”
Opvallend is ook dat volgens de visienota ‘De Vlaamse Ontwikkelingssamenwerking Anno 2030’ het aandeel klimaatfinanciering steeds groter zal worden in de toekomst. “Zo besteedde de Vlaamse overheid in 2020 bijvoorbeeld 1,4 miljoen euro subsidies aan het project ‘Het versterken van eco-inclusief ondernemerschap voor klimaatadaptatie in Zuidelijk Afrika’.
“Door het stimuleren ervan zou men ‘bijdragen tot de klimaatweerbaarheid van gemeenschappen in Malawi, Zambia en Botswana’”, reageert Slagmulder. “De vraag is natuurlijk hoe zoiets kan gemeten worden en of dat ‘doel’ daadwerkelijk bereikt wordt.”
“Zo kan het niet verder”, besluit Slagmulder. “Ontwikkelingssamenwerking moet actief bijdragen aan de zelfredzaamheid van een volk en duidelijk afgebakende doelen moeten voorop gesteld worden die op aantoonbare manier bijdragen aan de economische ontwikkeling van een land. Dit is nu geenszins het geval.”
Het VB vraagt bovendien om de ontwikkelingssamenwerking te heroriënteren naar de herkomstlanden van migranten om zo illegale emigratie tegen te gaan. Voor de partij moet de ontwikkelingshulp onder meer gekoppeld worden aan de terugnamebereidheid van illegale immigranten door de ontvangstlanden van de steun.
