Sociale huurwoningen moeten worden voorbehouden voor de doelgroep die er effectief recht op heeft. Om die reden werkt het sociaal huurstelsel met voorwaarden rond onroerend bezit: wie over een woning of bouwperceel beschikt, heeft geen sociale huurwoning nodig. Elke vorm van fraude moet maximaal worden uitgesloten.
Sociale verhuurders ondervinden evenwel moeilijkheden en drempels om de voorwaarden rond onroerend bezit in het buitenland te kunnen controleren. Vooral in landen zoals Marokko is controle niet evident aangezien de overheid daar vastgoedgegevens niet snel doorgeeft.
In dit kader wil de Vlaamse Regering sociale verhuurders die onderzoek laten doen naar buitenlands onroerend bezit van sociale huurders financieel ondersteunen door tussen te komen in de kosten van dat onderzoek. Ze keurt daarom op aangeven van minister Diependaele (N-VA) principieel een besluit goed met de voorwaarden voor sociale verhuurders om deze financiële ondersteuning te kunnen bekomen. Over dit besluit wordt eerst het advies ingewonnen van de Raad van State.
