Enfin, dat is toch de mening van ondergetekende.
Vroeger had ieder merk één of meerdere coupés in het gamma. Tegenwoordig is die eer weggelegd voor de SUV. Fabrikanten maken nu eenmaal waar de massa achter vraagt.
Bij BMW hebben ze momenteel drie coupés in het gamma: de 2-serie, de 4-serie en de 8-serie. De 2-serie is – uiteraard – de kleinste van de drie, maar voor wie echt van sturen houdt misschien ook daarom wel de leukste. En ook die met de guitigste snoet.
Ondergetekende was zo blij als een kermisvogel, toen-ie afgelopen vrijdag de nieuwe M2 Competition mocht gaan ophalen. Dat kwam goed uit, want we hadden net een ‘weekendje weg’ gepland. Niet helemaal toevallig hadden we een hotel geboekt op slechts een twintig minuten rijden van de befaamde Nürburgring.
De M2 Competition heeft, in tegenstelling tot de vorige M2, een echt M-blok: de S55 zespitter die we ook terugvinden in de M3 en de M4. Die produceert in dit geval 410 pk en 550 Nm koppel. We kregen een manuele zesbak mee en die mag dan wel iets trager zijn dan die met een achttrapsautomaat (4,4 seconden naar de 100 km/u tegenover 4,2 seconden) maar zorgt wel voor een bak rijplezier.
Aan de buitenkant valt de gewijzigde grille het meest op: die werd groter en is voortaan zwart. Binnenin vinden we tegenwoordig een rode startknop. Er is niet langer een knop om de rijmodus in te stellen: je kan nu de gasrespons en de afstelling van het stuur apart instellen. Op het stuur vinden we ook nog twee memoryknoppen terug, waarin je jouw favoriete combinaties kunt opslaan.
Toen we zaterdag naar Duitsland reden, was het redelijk nat op de weg. Als je dan iets teveel gas geeft, gaat de kont een beetje kwispelen – zelfs op een rechtdoor stuk en in derde versnelling. Dat is meteen ook het leuke aan deze auto: de electronica laat redelijk wat speelruimte alvorens in te grijpen.
De ‘gewone’ 2-serie coupé heeft een uitmuntende wegligging. Ondergetekende kan het weten, want die heeft er één op de oprit staan. En de M2, die doet daar nog een duchtig schepje bovenop. Daar kwamen we op een iets drogere zondag achter op de Groene Hel. Gretig hangt hij aan het gas, alsof hij speels vraagt: ‘Kunnen we alsjeblief nog een beetje sneller?’ In snelle bochten gunt de electronica je aanvankelijk nog wat speelsheid, om dan toch – redelijk discreet weliswaar – in te grijpen als het toch uit de hand dreigt te lopen. Volgas de bocht uit en hopla: tot 7.600 toeren per minuut trekkracht alom. De zes-in-lijn gromt het uit van plezier in hoge toeren. Twee rondjes waren eigenlijk veel te snel voorbij.
Net als het ganse weekend, eigenlijk. Want hoewel we er op een weekend drie benzinetanks hebben doorgejaagd, had het voor ons toch nog wat langer mogen duren. En daar komen we meteen bij het enige minpunt van de M2 Competition: de benzinetank is te klein. Na een kleine 400 kilometer gereden te hebben, krijg je de waarschuwing dat je alweer moet gaan tanken. En dat is niet omdat het een zuipschuit is: na ons testweekend hadden we een gemiddeld verbruik van 11,6 liter per 100 kilometer. Autobahn én Nordschleife inbegrepen…
De prijs? Vanaf 64.950 euro. Ons testexemplaar was voorzien van nog wat opties, waardoor de prijs op 71.000 euro kwam. Da’s enerzijds veel geld, maar anderzijds: het rijplezier dat je ervoor terugkrijgt, is priceless.
