Volgens Elon Musk is de Model 3 zo sportief dat-ie zelfs de vloer aanveegt met een BMW M3, maar is dat ook zo?
De Model 3 moest de Tesla worden die binnen zowat ieders budget past, maar echt goedkoop is hij uiteindelijk niet geworden. De voorlopige instapper (er zal allicht later nog een goedkoper model met een kleinere actieradius komen) kost 47.800 euro. De Performance, die wij reden, heb je vanaf 62.900 euro.
Voor dat geld heb je een auto met 462 pk, die 261 km/u haalt en die een sprintje naar 100 km/u in 3,4 seconden doet. De theoretische actieradius bedraagt dan 530 km. Voorts heeft de Performance 20-duims velgen, performance remmerij, een carbon achterspoiler en sportophanging.
Vooraleer je instapt, doe je de auto los door een ultradunne kaart tegen de B-stijl te houden. Of door de auto open te zappen met je smartphone, dat kan ook.
In het interieur is het even wennen. Het dashboard is een lege plank. Werkelijk alles bedien je met het enorme scherm, tot het openen van het handschoenkastje toe. Dat is in het begin stevig wennen, maar gelukkig zit er een vorm van logica in de menu’s waardoor je niet al te lang hoeft te zoeken.
Op het eerste zicht is het een leuk en fris interieur, maar op het tweede zicht zie je dat de afwerking – en de gebruikte materialen – bijlange niet het niveau haalt van Duits premium, hoewel je dat met zo’n stevig prijskaartje misschien wel verwacht.
De Model 3 is geen hatchback, maar een berline en heeft dus een kleine kofferklep. De kofferruimte is wel praktisch, doordat er voor de laadkabels een aparte ruimte onder de laadvloer ervan is voorzien. En omdat er vooraan geen verbrandingsmotor zit, heb je ook daar nog een – weliswaar kleinere – kofferruimte.
Allemaal goed en wel, maar hoe rijdt dat nu? Accelereren doet-ie natuurlijk als een duiveltje uit een doosje. De ophanging is stevig, en door het lage zwaartepunt doordat de batterijen in de bodem zitten, heeft hij ook een goede wegligging. Maar als je echt gaat planken op de bochtige binnenwegeltjes, merk je toch dat al dat gewicht van dat batterijpakket niet altijd met volle goesting de hoek omgaat. Bovendien worden de remmen bij een echt sportieve rijstijl nogal snel moe.
Om echt sportief te vlammen verkiezen we dus nog steeds de M3 boven deze Tesla. Maar wie een stevig potje gaat sturen met die Bimmer, die ziet wel de pijl van de benzinetank in vrije val gaan. En dat is dan weer iets dat opvalt in positieve zin bij deze Tesla: zelfs bij erg sportieve rijstijl telt de actieradius eigenlijk niet heel snel af. Om 400 kilometer op één laadbeurt af te leggen, hoef je er heus niet mee te rijden als een ouwe sok.
Niet ver van ondergetekende’s woonst staan openbare laadpalen van 22 kW. Daarmee zijn de batterijen na een viertal uur weer klaar voor een 400 reële kilometers. Voor wie nog verder moet, is er het Tesla-netwerk van Superchargers, en ook op heel wat snelweg-tankstations kan je terecht voor een supersnelle laadbeurt. Dat ‘supersnel’ is in het beste geval 80 procent laden op een kwartiertje tijd.
Het besluit
De Tesla Model 3 Performance is geen hardcore-sportsedan als de BMW M3, ook al zegt Elon Musk van wel. Maar het is wel een EV met een sportief kantje, die bijzonder efficiënt met zijn elektriciteit omspringt, wat hem misschien wel de leukste elektrische auto maakt die momenteel verkrijgbaar is.
