Het was een merkwaardig en bijwijlen absurd schouwspel gisteren in het programma Laat van de VRT. Volgens de omroep wordt dat programma omschreven als een laat journaal, maar dat is niet correct. In een echt journaal of nieuwsoverzicht wordt zo feitelijk mogelijk weergegeven wat er in de wereld gebeurt. In het programma Laat daarentegen geven journalisten en gasten hun persoonlijke en gekleurde visie op die gebeurtenissen.
Gisteren was Rudi Vranckx te gast bij Xavier Taveirne. Eerst gaf correspondente Ankie Rechess-Spitzer een feitelijk overzicht van de situatie in Israël. Dat duurde te lang aangezien ze op het eind werd afgebroken. Vranckx zat immers klaar bij Xavier om zijn visie op het conflict te geven.
Vranckx had een kameraad in Gaza die had gefilmd wat er gebeurt als het Israëlische leger selectief doelwitten van de terroristen van Hamas en de Al-Qassam Brigades (de militaire vleugel van Hamas) aanvalt. Het levert spectaculaire beelden op en volgens Vranckx wordt de oorlog nu ook met die beelden gevoerd.
Volgens Taveirne vuurt Hamas toch ook raketten af op Israël. Dat had hij net gehoord van Ankie die toch een ooggetuige ter plaatse is. Vranckx moest dat bevestigen. Een beetje tegen zijn zin. Ondertussen bleven de beelden van zijn kameraad uit Gaza op de achtergrond in een lus draaien. Nu moesten ook de beelden van de raketlancering uit Gaza toegevoegd worden.
Hierop werden dus de twee beelden achter de 2 ‘journalisten’ geprojecteerd: de inslag van wapentuig van IDF in Gaza en het lanceren van raketten van Iraanse en Syrische makelij vanuit Gaza op Israël. Zoals Vranckx zei: de oorlog wordt ook met beelden gevoerd.
Vranckx had kunnen uitleggen aan de kijker hoe Hamas erin slaagt om raketten te maken en in te voeren uit Syrië en Iran aangezien er altijd gesteld wordt dat de Gazanen in een ‘openluchtgevangenis’ leven en er niets binnen en buiten kan zonder toestemming van de Israëlische ‘bezetter.’ Dan zou de kijker iets geleerd hebben. Vranckx had ook iets kunnen uitleggen over Abbas die voorgesteld werd als de leider van de 'Palestijnen' terwijl hij niets te zeggen heeft in Gaza. Kortom, de kijker had iets kunnen opsteken van de journalist. Niets daarvan uiteraard.
Spectaculaire beelden tonen levert geen toegevoegde waarde op, behalve als het net de bedoeling is om de kijker in het ongewisse te laten over de onderliggende krachten van het conflict.
