Een kloppend hart was voor lange tijd de definitie van leven. Als het hart en longen ermee ophielden, trad de dood in. Sinds 1947 denkt men daar anders over. Een stevige elektrische schok slaagde erin om een stilgevallen hart weer tot 'leven' te brengen. De defibrillator zorgde ervoor dat een stilstaand hart niet het definitieve einde betekende.
Een groep neurologen heeft nu onderzocht hoe lang de hersenen nog actief blijven nadat het hart en longen ermee ophouden. Men onderzocht negen patiënten - die aangegeven hebben niet gereanimeerd te willen worden - terwijl ze stierven. Wat blijkt: de hersenen zijn nog minutenlang actief nadat het hart is gestopt. De onderzoekers plaatsten elektroden in de hersenen van de patiënten. Wanneer het hart ophield met kloppen, bleven cellen en neuronen in de hersenen functioneren.
Deze laatste activiteit in het brein, vlak voor het er definitief mee ophoudt, staat bekend als spreading depression. Dit onderzoek is belangrijk om te bepalen hoe lang het mogelijk is om iemand te reanimeren. De neurologen denken nu zelfs dat als het hart vijf minuten heeft stilgestaan iemand nog gedeeltelijk kan herstellen.
