“Contact tracing blijkt een maat voor niets.”
Ruim 117 miljoen euro had Wouter Beke (CD&V) er voor over om het contact tracen te doen draaien. Het had – zoals we ondertussen gewend zijn – heel wat voeten in de aarde vooraleer men aan contact tracing kon gaan doen: het was een grootschalige schending van het medisch geheim, men vreesde voor flauwe grappenmakers en aan wie moest men de opdracht toevertrouwen. Uiteindelijk mocht KPMG de koers uitzetten met behulp van onze mutualiteiten.
Contact tracing is voorlopig ons enige en essentiële wapen tegen het coronavirus, maar echt lekker gaat het niet. Uit cijfers van het Agentschap Zorg en Gezondheid blijkt dat er gemiddeld 1,3 telefoontjes per dag, per contact tracer wordt gevoerd. Dat betekent: sommigen twee, anderen geen. Er wordt dus behoorlijk wat met de vingers gedraaid. Als je bedenkt dat er voor sommigen 1000 euro per dag is begroot, dan is dat makkelijk verdiend.
Toch wil de overheid voorlopig iedereen aan het ‘werk’ houden. "We willen die basisploeg van 450 onderzoekers echt wel aan het werk houden, ook al is die nu iets te groot”, zegt Joris Moonens van het Agentschap Zorg en Gezondheid in Het Nieuwsblad. “Anders moeten we contractuelen ontslaan en riskeren we straks te veel tijd te verliezen door opnieuw nieuwe mensen te moeten opleiden.”
