Interessant debat deze ochtend in de radiostudio van de Franstalige RTBF. Het ging over de coronapas voor Brussel.
Een medewerker van koning Boudewijn vertelde me net voor zijn overlijden in zijn Brusselse appartement aan de Blue Tower dat hij zich ‘s morgens twee keer scheerde: een keer in het Nederlands en een keer in het Frans. Het was een interessante tip.
Aangezien je toch wil weten waarom ik die medewerker heb ontmoet: dat was in het kader van mijn boek over de oudere broer van Albert II. Interessante man overigens, die medewerker van Boudewijn dus.
Tijdens het Franstalige deel van mijn eigen dagelijkse scheerbeurt botste ik dus op dat debat in het Frans op de RTBF. Het ging over die vermaledijde coronapas in het Brussels gewest die uiteraard als dubbel doel heeft de vaccinatiegraad daar kunstmatig op te krikken en tegelijk de niet-gevaccineerden te pesten.
Het is goed daar even over na te denken: na 18 maanden coronacrisis worden stringentere maatregelen ingevoerd dan in het begin van de crisis. Toen er tientallen mensen per dag stierven, mocht je zelfs zonder mondmasker in de winkel. De redenering achter de pas bevat trouwens de foute veronderstelling dat gevaccineerden 'safe' zouden zijn, quod non. Ook zij kunnen besmet worden en het virus doorgeven. Maar we dwalen af...
Het element van het debat ging over de rand rond Brussel. Een coronapas in het Brussels gewest is een zaak, je kan een Brusselaar natuurlijk niet beletten om een frisse pint in Hoeilaart of Tervuren te komen drinken en daar heb je (nog) geen pas nodig. Het doet me denken aan decennia geleden toen de betere Brusselse burgers een boterham met kwark (platte kaas dus) kwamen eten in Jezus-Eik, een gehucht van Overijse. Zonder pas. Dat waren pas tijden.
Die uitwisseling tussen Brussel en de Vlaamse rand was ook het terechte punt van de journalist van de VRT. Alleen gaf hij hiervoor een Brusselse gemeente als voorbeeld. “Stel dat je iets gaat in drinken in Sint-Genesius-Rode (klopt,red.) of Woluwe (klopt niet,red.), hoe zit het dan?”
Iedereen in Brussel en de rand weet natuurlijk dat de 2 Woluwes - Sint-Pieters-Woluwe en Sint-Lambrechts-Woluwe meer bepaald - tot Brussel behoren. Daar zal je die pas wel moeten tonen als je een vers getapte pint wil drinken. Of nog beter een goede geuze. Ausweis bitte... Beleefd zal het er wel aan toegaan. Dat is toch al iets.
