“Kerel, blijf es met uw tengels van mijn papieren.”
Het begon allemaal tijdens een voorbije ledencongres waar Rousseau met stevige uithalen het Vlaamse regeerakkoord presenteerde alsof hij de nieuwe Courtois was die de “lelijke ideeën van de N-VA” wist weg te boksen. Met de nodige dramatiek en een scheutje flair vergeleek hij De Ridder met niemand minder dan Margaret Thatcher, al liet hij het ook niet na haar neerbuigend "maske" te noemen. Een zet die misschien wat scherp was, maar perfect inspeelde op zijn achterban.
Courtois in een politiek veld
Conner Rousseau voelde zich in zijn element, klaar om zijn politieke veldspel te spelen zoals een doelman zijn goal verdedigt. Het was de perfecte kans voor hem om zijn achterban op te hitsen met een licht provocatieve speech. Hij hield vol dat hij de “slechte ideeën” van de N-VA buiten had gehouden, en gebruikte daarbij elke kans om De Ridder als doelwit te kiezen. Met zinnen als "maske, zoek Thatcher maar op als je mijn notities wil zien," liet hij zijn charme de vrije loop.
Maar zoals vaak bij politiek, bleek de harde retoriek achter de schermen slechts een spel van imago. Achteraf had Rousseau het er toch wat moeilijk mee dat zijn woorden naar buiten waren gekomen en belde hij De Ridder persoonlijk op om het glad te strijken. "Kei-ambetant" vond hij het, zo vertelde hij aan HLN, maar gelukkig reageerde De Ridder even luchtig als scherp. Ze leek het incident helemaal niet zo zwaar op te nemen en verzekerde hem dat het gewoon het soort opzwepende taal was dat hoort bij zo’n ledencongres. Zo gaat dat nu eenmaal wanneer politici voor hun eigen achterban staan te speechen – een vleugje theater is dan bijna onvermijdelijk.
Blik op Thatcher, handen af van mijn papieren
Toch bleef er één gênant detail hangen tijdens De Ridders interview met ‘De Ochtend’ op Radio 1. De Vlaamse minister onthulde dat het "incident" tussen haar en Rousseau een voorgeschiedenis had. Terwijl de onderhandelingen in volle gang waren, had Rousseau blijkbaar een nieuwsgierig kantje laten zien. Het moment werd legendarisch toen hij stiekem in De Ridders notities begon te bladeren. "Kerel, blijf es met uw tengels van mijn papieren," had De Ridder toen kordaat geantwoord.
Het leek alsof Rousseau’s Thatcher-opmerking een subtiele tegenzet was op dat ludieke moment, een snedige riposte die voortkwam uit een van de vele slapstickachtige interacties die zich afspeelden tijdens de soms gespannen formatiegesprekken. Het was een moment waarop politieke verschillen even naar de achtergrond verdwenen en menselijke impulsen de boventoon voerden – al was het maar voor een fractie van een seconde.
Politieke spanning met een glimlach
Hoewel de onderhandelingen tussen de N-VA en Vooruit heftig waren, erkent De Ridder dat er ook genoeg ruimte was voor humor. "Er wordt al eens gelachen, hoor," zei ze schalks tijdens het interview. Ze benadrukte dat de spanningen tijdens de gesprekken vaak hoog oplopen, maar dat de menselijke kant van de onderhandelingen zeker niet wordt vergeten. Even weg van de camera's en de strakke agenda’s, werd er ook al eens gelachen, en waren er momenten van ontspanning tussen de verbeten discussies door. Dit specifieke incident was een van die momenten, een beetje zuurstof in een verder benauwde sfeer.
Wat Rousseau betreft, liet De Ridder weten dat ze zijn voorstel om iets te gaan drinken na de verkiezingen niet zomaar afslaat. Maar of dat een koffie wordt of iets sterkers? Daarover hield ze nog een mysterieuze glimlach op haar gezicht.
