Onverwachte capriolen bij rectaal onderzoek voor het Brusselse hof van beroep.
In oktober 2018 belandt een 31-jarige vrouw op de spoedafdeling van UZ Leuven. Darmklachten, de vrouw worstelt er al een heel leven mee, maar deze keer was de buikpijn niet te harden. Nadat een eerste dokter haar al had onderzocht, komt tien minuten later een tweede dokter om een tweede gelijkaardig onderzoek te doen.
Het gordijntje gaat om nog onbekende reden – ze waren alleen in een tweepersoonskamer – dicht, en de 36-jarige arts wil meteen een rectaal onderzoek uitvoeren. Doch, mijnheer doktoor vergist zich van gaatje en komt met de vinger in de vagina van de vrouw terecht, waar hij – naar verluidt – begint te draaien en te keren. An Schoonjans, de substituut procureur-generaal bij het hof van beroep beschrijft het als volgt: “Hij heeft haar met de vinger gepenetreerd maar kwam meteen in de vagina terecht. Hierop draaide en keerde hij verschillende keren. Pas toen het slachtoffer hem zei dat hij verkeerd zat stopte hij en vervolgde hij zonder gène zijn rectaal onderzoek.”
Nadat de vrouw hem had gewezen op zijn navigatiefout, vervolgde de man dus zonder blikken of blozen zijn weg. De vrouw bleef verbaasd achter.
De zaak nam een wending toen de vrouw een klacht indiende met burgerlijke partijstelling, en een wetsarts een duidelijk oordeel velde: “Van een abdominaal chirurg mag verwacht worden dat die regio hem volledig bekend is. Het toucheren van de vagina in plaats van de anus is dan ook enkel te verklaren indien een aanraking ‘blind’ werd uitgevoerd zonder voorafgaande visuele inspectie. De arts is dus tekort geschoten in de wijze waarop hij zijn medisch onderzoek bij betrokkene heeft uitgevoerd. Ik ben dan ook van oordeel dat een normaal ervaren abdominaal chirurg zich niet zou mogen vergissen van lichaamsopening bij het uitvoeren van dergelijk rectaal onderzoek”, klonk het in zijn rapport.
Het rapport stelde echter ook dat een ervaren abdominaal chirurg niet zou mogen verdwalen in het lichaam van een patiënt, tenzij de aanraking "blind" werd uitgevoerd zonder visuele inspectie. Het was die conclusie die – tot grote verrassing van slachtoffer en parket - leidde tot de vrijspraak in eerste aanleg.
En zo kwam de zaak dinsdag voor het Brusselse hof van beroep terecht. “Een normaal abdominaal chirurg zou zich niet mogen vergissen van opening tenzij er sprake zou zijn van obesitas of na een operatie. Deze beide gevallen waren hier niet van toepassing”, klonk het duidelijk bij Schoonjans. “De psychische impact op de patiënte blijkt aanzienlijk.”
“Hoe is het in godsnaam mogelijk om u zo te vergissen?”, vroeg de voorzitter aan de arts.
“Het is gênant maar ik ben afgegleden”, antwoordde de arts. “De afstand tussen de anus en de vagina is miniem en de minste afwijking kan dit tot gevolg hebben.
Volgens de verdediging wordt er zelfs wel meer ‘afgegleden’: “Ook elders in Europa is dit al meermaals gebeurd. Het is een bijzonder spijtig voorval, maar de vrijspraak in eerste aanleg was terecht en dus vragen we ook nu deze. Het gaat om een jonge chirurg, een wereldtopper in wording, die zich meteen na het voorval heeft geëxcuseerd.”
Een wereldtopper? De advocaat zou wel eens gelijk kunnen hebben, de kans bestaat dat ‘afglijder van Leuven’ de wereldpers haalt
Uitspraak op 30 januari.
