Ondanks protest binnen de eigen partij, haalt Beke zijn postje binnen.
De kampioen postjespakken is bekend: Beke. Voor iedereen met een kort geheugen (iets waar ze bij CD&V blijkbaar last van hebben): Wouter Beke was de grote verliezer bij de vorige verkiezingen. Beke verloor dusdanig hard, dat hij zelfs binnen zijn eigen partij werd teruggefloten. De ‘twaalf apostelen’ die de partij aanstelde om zichzelf door te lichten, kwamen met een verpletterend rapport waarin voorzitter Beke met zijn strategie van ‘het moedige midden’ met grond gelijk werd gemaakt. Beke kende daardoor aanvankelijk een kleine inzinking en besloot zich niet langer kandidaat te stellen voor het voorzitterschap. “Wie de uitslag enkel toewijst aan ‘de omstandigheden’ onderschat de onvrede en ‘sense of urgency’ niet”, meldden de twaalf apostelen nog in hun rapport.
Dat de Katholieken nu het symbool van hun ondergang – de partij haalde een historisch dieptepunt van slechts 15 procent – Wouter Beke belonen met een de post van Vlaamse minister van Welzijn, is lachen met de kiezer. Leden van de partij spreken van een 'hallucinante zelfbediening' van Beke. Met de steun van zijn adjudant Benjamin Dalle, die het hoofd is van de studiedienst binnen C&DV, en na enig smeken aan de partijleden, sloeg het duo erin de ministerposten binnen te halen. Het partijcongres had tot twee uur ‘s nachts nodig om aan Beke een ‘go’ te geven. In de wandelgangen klonk het dat ‘zijn benoeming gelijkstond aan spuwen naar de kiezer.’
In een interview met het VRT-journaal volgde er een voorbeeld van ‘oldschool’ politiek. Het was meteen na de stemming dat Beke en Crevits naar hun mening werd gevraagd over de uitslag van het partijcongres. Hilde Crevits fietste er nog een beetje beleefd en stuntelig omheen door te zeggen dat er wat kritische geluiden waren, maar dat ze moeten gaan kijken naar wat de effecten zullen zijn voor de mensen bij de maatregelen die ze gaan nemen. Kritiek en schaamte zijn 'de mens' Beke totaal vreemd. Hij vindt dat ze moeten werken aan een sterke ploeg en dat ze die gevonden hebben. “Ik denk dat we met Hilde Crevits, Benjamin en mezelf die ploeg kunnen vormen.” Op de vraag of het geen fraai beeld is, kreeg Beke een glimlach op zijn gezicht. “De politiek zit constant met verrassende wendingen, en dat is er zo eentje vanavond”, antwoordde hij lakoniek.
Voor de verkiezingen zei Beke het volgende. ”Het is niet mijn grootste zorg wat er na de verkiezingen met mij zal gebeuren.” Mogen we daar aan twijfelen?
