Teloonftap onthult pijnlijk detail.
Dinsdag werd Melikan Kucam (46) veroordeeld tot acht jaar cel en een boete van bijna 700.000 euro voor mensensmokkel en corruptie. Ook zijn zoon en zijn vrouw kregen zware straffen, en er werd een grote som geld verbeurdverklaard. Kucam was gemeenteraadslid voor N-VA in Mechelen en kreeg in 2017 van toenmalig staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken (N-VA) de bevoegdheid om lijsten samen te stellen van Syrische christenen die een humanitair visum zouden krijgen om hier asiel aan te vragen. Maar Kucam sjoemelde met het systeem en liet zich tussen de 2.500 en 7.500 euro betalen voor het verkrijgen van de visa. Kucam gaat in beroep tegen het zware vonnis.
Theo Francken werd in de zaak niet vervolgd omdat niet is aangetoond dat hij op de hoogte was. De krant ‘De Standaard’ is gaan neuzen in het dossier en publiceert nu enkele details waaruit blijkt dat Francken onvoorzichtig was en signalen negeerde.
Francken is een kleine maand staatssecretaris voor Asiel en Migratie af, als hij op 15 januari 2019 een merkwaardig telefoontje doet met kabinetsmedewerkster Lies V. “Zeg, over een half uur valt de federale politie bij Melikan binnen. Hou dat voor u, hé. Dat is geheim, hé.” Francken weet op dat moment niet dat V. een verdachte is in de zaak Kucam en wordt afgeluisterd, zo lezen we in ‘De Standaard’. Francken is kort voor de inval buiten zijn wil om getipt - zo blijkt later - door een voor hem onbekende agent van de centrale diensten in Brussel, die niets met het onderzoek zelf te maken had. De man werd ontslagen.
Maar het telefoontje alarmeerde de speurders die gingen zoeken naar een mogelijke betrokkenheid van Francken in de zaak. Uit latere verhoren zou echter blijken dat Francken niet wist dat Kucam zich verrijkte. Hij was wel op de hoogte van geldsommen die Kucam als borg vroeg. Francken werd echter wel twee keer zeer concreet getipt over mogelijke fraude, maar ging daar niet op in. “De eerste keer een erg vaag en eerder ongeloofwaardig gerucht in oktober. De tweede keer in december", aldus Francken. Uit de inzage in het dossier blijkt alleszins - volgens 'De Standaard' - dat Theo Francken aan Kucam een hele grote verantwoordelijkheid/macht gaf zonder de man daar effectief op te controleren. Francken noemt dat een ‘berekend risico’.
Francken is uiteraard not amused met het 'detectivewerk' van ‘De Standaard’, maar mag in de krant wel reageren op het artikel:
`“Er is een duidelijk vonnis geveld. Noch enig lid van mijn kabinet, noch ikzelf zijn ooit in verdenking gesteld in dit dossier. Ik betreur dan ook dat sommigen mijn voormalige kabinetsmedewerkster en mezelf onterecht verdacht blijven maken. Des te meer omdat ik mijn politieke eindverantwoordelijkheid over dit hele gebeuren nooit heb ontkend. Dat men tracht loze verdenkingen de wereld in te sturen door selectief stukken uit een geheim strafdossier openbaar te maken, is volstrekt onaanvaardbaar. Dit is verboden en schaadt het vertrouwen in onze rechtsstaat.”
