Het nieuwe kabinet van de Turkse president Recep Tayyip Erdogan telt één vrouw: de Belgisch-Turkse Mahinur Özdemir Göktas (40). Na de herverkiezing van president Recep Tayyip Erdogan werd Ozdemir in juni 2023 als minister van Familiezaken en Sociale Voorzieningen opgenomen in de Turkse regering.
De Morgen: “Enige affiniteit met die portefeuille heeft ze wel, want in Brussel werkte Göktas ook al rond kinderarmoede, de uitdagingen voor eenoudergezinnen en geweld tegen vrouwen. Al moet ze nu toch vooral het programma van Erdogan helpen uitvoeren.”
“Het is een hele eer om Turkije te dienen”, zo reageerde de politica al op Twitter, waar ze Erdogan expliciet bedankt. Ze wil zich de komende jaren inzetten vanuit het principe van “een sterke familie, een sterk Turkije”.
Mahinur Özdemir Göktas (Schaarbeek, 7 november 1982) is een voormalig Belgisch politica. Ze zetelde in het Brussels Hoofdstedelijk Parlement, van 2009 tot eind mei 2015 namens de cdH.
Ze studeerde publieke administratie en politieke wetenschappen aan de ULB. Ze werd formatrice bij het Centre Permanent pour la Citoyenneté et la Participation.
De Morgen: “De strijd voor de hoofddoek, die ze sinds haar veertiende draagt, loopt als een rode draad door Göktas’ leven. Aanvankelijk wilde ze advocate worden, maar ze zette haar studies stop toen ze hoorde dat ze nooit met een hoofddoek zou mogen pleiten. In plaats daarvan haalde ze een master politieke wetenschappen aan de ULB, engageerde ze zich in verschillende lokale verenigingen en raakte ze in 2006 voor het eerst verkozen in Schaarbeek – ook toen al met hoofddoek.”
Ze werd politiek actief voor het cdH en werd voor deze partij in 2006 verkozen tot gemeenteraadslid van Schaarbeek, wat ze bleef tot in 2018. Van 2009 tot 2019 was zij tevens lid van het Brussels Hoofdstedelijk Parlement. Ozdemir was de eerste Belgische parlementair die een islamitische hidjab draagt.
In 2009 hadden ze zoveel pers in het Brussels Parlement nog nooit gezien. Journalisten van CNN, Al Jazeera en het Franse TF1 zakten naar ons land af. Zelfs de Turkse televisie was present voor de eedaflegging van Mahinur Özdemir, want in Turkije is een hoofddoek dan in het parlement ongezien.
De vrouw toen: “Ik ben in Brussel geboren, als kind van de derde generatie. Mijn grootouders zijn hier veertig jaar geleden aangekomen. Ik ben opgegroeid in Schaarbeek, volgde wiskunde-wetenschappen in een katholieke school en daarna Openbaar Bestuur aan de ULB. Mijn thesis maakte ik over de impact van de politiek van (de voormalige FDF-burgemeester) Roger Nols op de dualisering van Schaarbeek. Nols voerde een verrottingsstrategie in de migrantenwijken. De gevolgen zijn nog altijd voelbaar.'"
MINDER GOED TURKS
Ozdemir: “Turks spreek ik veel minder goed.” Ze voelt zich Turks en Belgisch. “Een mozaïek van dat alles, maar ik ben op de eerste plaats Brusselse. Dit is de stad waar ik van hou. Ik ben Belg van nationaliteit en Turkije is het land van mijn ouders en van vakanties.”
De Morgen: “De primeur ontketende een stevig debat in ons land, waarbij MR nog in extremis een verbod op religieuze symbolen probeerde te verkrijgen in het parlement. Ook haar eigen partij cdH, inmiddels verveld tot Les Engagés, worstelde met de kwestie. Op het verkiezingsdrukwerk voor de lokale verkiezingen van 2009 werd het hoofd van de Schaarbeekse zodanig ingezoomd dat haar hoofddoek bijna niet te zien was. Göktas reageerde diep geschokt, waarop partijvoorzitter Joël (Joëlle, red.) Milquet door het stof ging. De foto was zonder medeweten van de partij aangepast, klonk het.”
ARMEENSE GENOCIDE
Op 29 mei 2015 werd ze uitgesloten uit de partij omdat ze de Armeense Genocide niet erkende voor de camera. Sindsdien zetelde ze als onafhankelijk parlementslid.
Ze is niet te spreken over haar uitsluiting uit de partij. 'Het CDH maakt een grote bocht naar rechts', zegt ze dan in Le Soir. Voorzitter Benoît Lutgen 'houdt geen rekening met de Brusselse realiteit en diversiteit'.
'Het is nog erger dan toen Joëlle Milquet voorzitter was. Zij trok ook alle macht naar zich toe, maar haar kon je altijd bellen. Maar hoe wil je nu in dialoog gaan als sms'en naar de voorzitter soms twee dagen onbeantwoord blijven?'
Volgens Ozdemir is er dan een heuse malaise in het Brusselse CDH en voelen veel Brusselaars zich niet gehoord. Ze blijft overigens bij haar standpunt dat ze ‘de tragedie en de slachtingen van 1915 erkent'.
De term genocide weigert ze naar eigen zeggen te gebruiken omdat de term juridische consequenties heeft. 'En het is niet aan de wetgevende macht om zich in de plaats van het gerecht te plaatsen.
De vrouw: “U moet begrijpen dat veel Belgische Turken niet zijn opgegroeid met die (Armeense) geschiedenis”, zo verklaarde de Belgisch-Turkse politica aan De Morgen. “Wij zijn geen moordenaars, geen beulen. Binnen cdH zijn er mensen die niet eens de genocide van Srebrenica of Rwanda erkennen, en zij moeten geen aanvallen verduren.”
Ozdemir beschuldigt de partijleiding ervan dat ze allerminst de juiste procedures gevolgd heeft en weigert daarom ook haar zitje in het parlement af te staan. 'Lutgen heb ik sinds vrijdag ook al niet meer gehoord, dat is toch hallucinant?'
RUGDEKKING
De Morgen: “Toen al viel op hoe Göktas rugdekking kreeg van Erdogans islamitische Partij voor Rechtvaardigheid en Ontwikkeling (AKP). Zo stuurde de Brusselse AKP-afdeling een persbericht uit om haar te verdedigen. Ook de dochter van Erdogan nam het voor haar op. Vader Erdogan was ooit te gast op het huwelijk van de Schaarbeekse toen ze in Istanbul (her)trouwde met een voormalig juridisch adviseur voor de AKP, met wie ze twee kinderen heeft.” Het was haar tweede huwelijk.
Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 stelde ze zich geen kandidaat meer. Ook bij de parlementsverkiezingen van 2019 kwam ze niet meer op.
De Morgen: “Geen wonder dat de Turkse president met open armen klaarstond toen ze in de Belgische politiek verstoten werd. Na een mislukte toenadering tot de PS en een korte periode als onafhankelijke nam de politica in 2019 afscheid van de nationale politiek.”
In januari 2020 werd Ozdemir door de Turkse regering benoemd tot ambassadrice van het land in Algerije. Ze werd toen ook lid van de Hoge Vrouwenraad van de Organisatie voor Islamitische Samenwerking.
foto: VOA - wikipedia
