Rook zonder vuur? Of is er toch een geheime deal?
Het stormt in de Wetstraat. Alweer. De meerwaardebelasting is politiek dynamiet waar niemand zijn vingers aan wil verbranden. Maar na een reeks cryptische uitspraken van MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez en premier Bart De Wever (N-VA) lijkt het alsof er wel degelijk een (geheim)akkoord bestaat. Officieel is er "niets te zien". Maar als er niets te verbergen valt, waarom draait deze discussie dan al dagen op volle toeren?
Het begon allemaal met probleemkindje Bouchez, die in een interview met ‘De Tijd’ liet vallen dat hij zwart op wit een akkoord heeft met de premier. Een afspraak die, zo beweert hij, bepaalt dat wie zijn aandelen minstens tien jaar bijhoudt, géén meerwaardebelasting hoeft te betalen. Een welgekomen zoethoudertje voor de financiële markten, maar tegelijk een politiek mijnenveld.
De Wever gooide zelf nog wat olie op het vuur net voor het N-VA-congres dat de toetreding van zijn partij tot de federale regering moest goedkeuren. Hij beweerde ongeveer hetzelfde als Georges-Louis, maar niet met zoveel woorden. Toen rook de oppositie bloed. Dat moesten de heren maar een keertje komen uitleggen in het beruchte vragenuurtje.
Een Kamerdebat met het mes tussen de tanden
PS-fractieleider Pierre-Yves Dermagne vuurde als eerste zijn pijlen af. "Wie niets te verbergen heeft, hoeft niets te vrezen," sneerde hij. Hoe zat het nu eigenlijk met dat mysterieuze "papiertje van Bouchez" dat hij maar niet boven tafel wilden toveren.
Vincent Van Quickenborne (Open VLD) deed er nog een schepje bovenop en sprak over "de De Wever-taks die de Vlaamse middenklasse zal kraken". Vlaams Belanger Lode Vereeck noemde de taks een "economische gifpil die de welvaart van Vlaanderen bedreigt". Ieder zijn waarheid.
Doch, De Wever bleef in zijn rol: "Er is geen geheim akkoord over de modaliteiten van de meerwaardebelasting," klonk het vastberaden. "Wat telt, is de finale tekst van het akkoord, een tekst die iedereen in alle transparantie kan lezen." Oftewel: wat geschreven staat, is wat telt. Punt.
Bouchez vecht met open vizier (en een leeg blad papier)
Net toen iedereen dacht dat het debat zijn hoogtepunt had bereikt, rook Bouchez zijn moment de gloire. Dermagne was zijn doelwit en liet zich helemaal gaan: "Ik weet dat uw achting voor mij niet erg groot is. Maar gelooft u nu echt dat ik zo dom ben om naar de krant te stappen om uit te leggen dat ik een geheim akkoord heb?" Wat een heerlijk niveau: een mix van sarcasme en minachting.
Maar dan kwam pas het theatrale hoogtepunt. Bouchez haalde een blanco vel papier boven en zwaaide ermee in de Kamer. "Dit is het resultaat van uw beleid, meneer Dermagne. Niets. Leeg. Een blanco blad." Als blikken konden doden, was er op dat moment waarschijnlijk een staatsbegrafenis nodig geweest.
Nu goed, is er nu wél of géén akkoord? Officieel blijft het antwoord nee. Maar niemand gelooft dat er zoveel rook kan zijn, zonder vuur. De waarheid neemt de trap, de leugen de trap, maar vroeg of laat komen ze beiden boven.
Wordt ongetwijfeld vervolgd.
