Wat een leuke avond - en allicht spannende nacht - moest worden, werd een kletterende ruzie en een nacht alleen op de sofa.
Dat zit zo. Met mijn levenspartner aan het kijken naar het hoogstaande en kwalitatieve nieuws van VTM. Daar ging het uiteraard ook over de uitspattingen van sommige studenten van de snobistische kring Solvay. Niet dat we een eventuele aanranding en verkrachting goed willen praten, maar als ik denk aan m’n eigen studententijd in de échte hoofdstad van Vlaanderen, dan vrees ik dat er met de normen van vandaag veel studenten veroordeeld zouden worden, inclusief de schrijver van dit stuk.
Ik herinner me bijvoorbeeld een leuke nacht met een studente die in het begin niet echt happig was om naar mijn kot te komen, maar achteraf vertelde dat ze blij was dat ze me had leren kennen (dat laatste had wel te maken met het feit dat mijn notities goed waren).
Plots vertelde het ravissante donkerharige anker van DPG Media dat ze live zouden overschakelen naar de campus van de VUB waar een andere journaliste van de zender was. Volgens mijn partner zei het anker van VTM niet ‘campus’, maar 'camping'. Dat is uiteraard niet mogelijk aangezien een verstandige journaliste dat niet zou zeggen als er op die campus geen camping is. Intelligente mensen kennen het verschil wel tussen campus en camping.
Een campus is immers een terrein waar studenten en medewerkers van een universiteit zich bevinden. Een camping is een terrein, speciaal ingericht om te kamperen. Het gaat dus telkens wel om een terrein. Je zou dus een camping kunnen installeren op de campus, maar niet elke camping is een campus.
"Camping zei ze", volgens mijn partner.
"Onmogelijk", repliceerde ik.
Als er hier een discussie is over het woordgebruik van een anker, dan biedt de ondertiteling doorgaans soelaas. Hier was dat spijtig genoeg niet het geval. Die ondertiteling zou uiteraard wel bewijzen dat ik gelijk had.
Mijn levenspartner: “Ze heeft duidelijk camping gezegd. ‘We gaan live over naar de camping van de VUB’, zei Brigitte.”
“Het is Birgit”, probeerde ik. “En ik kan me niet voorstellen dat Birgit camping zou zeggen. Ze zal toch wel het verschil kennen tussen een camping en een campus?”
Mijn levenspartner (bijna dertig jaar samen, maar door VTM is die probabiliteit nu iets lager geworden) stelde dat ik doof werd (klopt) en dat ik niet helder kon nadenken omdat er een knappe vrouw in beeld was. Eigenlijk waren er op dat moment 2 mooie vrouwen in beeld.
Zelfs herhaaldelijk ‘terugspoelen’ van het fragment leverde volgens mij geen uitsluitsel op waardoor de avond plots veel minder leuk werd.
“Blijf jij maar beneden op de sofa slapen. Dan ben je dicht bij Brigitte”, siste mijn partner tegen bedtijd. Volgens haar wilde ik gewoon niet toegeven dat Birgit camping zei. "Mocht de wisselbeker dat gezegd hebben, dan zou je het wel gehoord hebben", zei ze.
“Birgit”, probeerde ik nog. “Birgit Herteleer.” Boos trok mijn levenspartner naar de camping, euh, de slaapkamer. Alleen...
