Sihame El Kaouakibi krijgt gelijk van rechter.
Volgens de wet – noem het ‘in theorie’ – heeft El Kaouakibi gelijk. Dat wil zeggen dat ze recht heeft op twee halftijdse medewerkers. Maar in de praktijk – noem het de échte wereld – is het een regelrechte schande: een opgestoken middelvinger naar de democratie.
El Kaouakibi mag dan wel als wit konijn democratisch zijn verkozen, als sjoemelpoedel vertegenwoordigt zij geen enkele ‘stem’ meer in dit land, en is ze in de letterlijke zin van het woord geen 'volks-vertegenwoordiger' meer.
Een rechter kan niet anders dan te verwijzen naar het vermoeden van onschuld tot de schuld door een rechtbank als bewezen wordt geacht. Een rechter kan niet anders dan de sociale mediastorm naast zich neer te leggen. Ook haar afwezigheid als parlementslid gedurende twee jaar en het feit dat zij in die periode grotendeels haar volledige parlementaire vergoeding ontving, doen niets af aan haar wettelijke rechten als volksvertegenwoordiger, klinkt het. "De rechtbank meent dan ook dat dat het verzoek om voorlopig een parlementair medewerker aan te stellen geen rechtsmisbruik uitmaakt."
Maar El Kaouakibi zou beter moeten weten. We vrezen dat ze met dit laatste wapenfeit haar laatste kruimel sympathie heeft verspeeld.
De Vlaamse overheid wordt dus veroordeeld tot het aanbieden van een halftijdse, tijdelijke arbeidsovereenkomst aan de twee medewerkers die El Kaouakibi gekozen heeft.
De rechtbank hangt ook een sanctie aan het vonnis vast, mocht de Vlaamse overheid er niet op ingaan. Als El Kaouakibi binnen de 15 dagen geen medewerkers heeft, moet de Vlaamse overheid een dwangsom betalen van 250 euro pér dag, tot maximaal 100.000 euro.
De rechtbank spreek zich in november ten gronde uit over de zaak.
Wij wensen de parlementaire medewerkers veel succes.
