"Meebetalen voor de verlenging van twee kerncentrales én voor de berging van het nucleaire afval."
Eigen schuld dikke bult. Onze politici hebben zo lang geaarzeld, gestunteld en geknoeid, dat Engie aan de onderhandelingstafel met de Vivaldisten doet wat het wil. Met hangende pootjes en een gedraaide kazak zit Tinne Van der Straeten (Groen) - gelukkig geflankeerd door Alexander de Croo (Open Vld) – enkele kruimels te rapen onder de onderhandeling met Engie. De energieleverancier had ons land meermaals gewaarschuwd dat het vijf na twaalf was. Met het gevolg dat Van der Straeten in feite niet eens meer zit te onderhandelen, maar op de blote knietjes om een gunst moet smeken van Engie.
De twee jongste kerncentrales, Doel 4 en Tihange 3, blijven na 2025 nog tien jaar langer open. Dat kwam Vivaldi – veel te laat – overeen op 18 maart. Maar die beslissing nemen was klein bier tegenover de uitwerking ervan. Engie/Electrabel, de uitbater van onze kerncentrales, is immers helemaal geen vragende partij om nog eens fors te investeren in de straks veertig jaar oude reactoren.
In een brief aan de regering vraagt Engie ons land nu om mee te betalen voor de verlenging van twee kerncentrales én voor de berging van het nucleaire afval. Laat net dat twee voorwaarden zijn waar energieminister Tinne Van der Straeten zich fors tegen verzet. De liberalen stellen zich wat pragmatischer op, maar vinden ook dat de Belgische burger niet moet opdraaien voor de berg kernafval. Bij Open Vld noemen ze het een openingsbod. “Wij hadden onze startpositie al bekendgemaakt, Engie doet dat nu ook." Nog geen paniek dus.
Naïviteit is soms charmant, maar een gevaarlijke afwijking als je de portemonnee van 11 miljoen mensen beheert.
