Drie miljoen Belgen gingen op vakantie naar het buitenland.
Elk land kampte met hetzelfde probleem en toch losten ze het niet samen op. Pierre Fivet van de beroepsorganisatie ABTO ( Association of Belgian Travel Organisers) doet in Het Laatste Nieuws zijn beklag over het ontbreken van een centraal beleid. “Ieder land deed gewoon zijn goesting”, aldus Fivet. “De ene moet verplicht in quarantaine, de andere mag zich laten testen, nog een andere moét zich laten testen. Enfin, het is echt niet makkelijk om met zo’n systeem te werken. Bovendien heb ik ook mijn twijfels bij het nut ervan. Buitenlandse toeristen zijn niet de schuldigen van de nieuwe haarden die in België zijn ontstaan en in moderne Spaanse hotels zijn de coronamaatregelen veel strenger dan bij ons.”
Men voorspelde een gedragswijziging van de modale toerist en men vreesde dat de binnenlandse toeristische infrastructuur de staycation niet zou aankunnen. Maar de Belg trok zich van het virus weinig aan. Drie miljoen toeristen trokken de grens over om te gaan ontspannen.
Toch jubelt de reissector niet. Er was wel degelijk een gedragswijziging. Belgen boekten zelden via een reisbureau. Men schat dat de sector 4,4 miljard aan omzet misliep. Toeristen wilden niet het risico lopen om een reis te boeken om achteraf te horen te krijgen dat de regio rood kleurt en dus koos men massaal voor de snelle en flexibele wagen. Mensen plukten de groene zones eruit, veranderde die naar oranje, dan trok men gewoon verder. Vooral Frankrijk werd daardoor het land van de ‘toeristische nomaden’. Leuk voor de toerist, maar een nachtmerrie voor de overheid. Wie een reis boekt met een tour-operator, is traceerbaar. Wie met zijn auto de grens oversteekt, blijft onder de radar.
