Op 17 september 1983, om 1u26 ‘s nachts, weerklinkt in de bewakingscentrale van de firma Colruyt in Halle de alarmschel van het magazijn in Nijvel.
Minder dan vijf minuten later zijn twee rijkswachters uit Nijvel ter plaatse en worden er op schoten onthaald.
Eindbalans: drie dodelijke slachtoffers voor een beetje sterke drank, wat koffie en pralines. Dat is het resultaat van een bloedbad dat volgens berekeningen van de firma Colruyt de belachelijke som van 22.070 frank (zowat 500 euro) opleverde aan de Bende van Nijvel die toen haar iconische naam kreeg.
De buit bestond concreet uit vijf dozen pralines, vijf bussen arachide-olie van vijf liter, vijf bussen maïsolie van vijf liter, tien zakken koffie van twee en een halve kilo en veertig pakjes Maragogype van vijfhonderd gram.
Rijkswachter Marcel Morue, die een eigen dossier heeft aangelegd in verband met de moordenaars en een mogelijke link naar de Roze Balletten, wordt gedood. Zijn collega wordt gewond, maar brengt het er levend van af door zich dood te houden. Op de plaats van de misdaad ontdekt men ook de lijken van Jacques Fourez, 49 jaar, en van Elise Dewit, 49 jaar, allebei met meerdere kogels door het hoofd omgebracht.
Volgens een bron uit het criminele milieu waren Fourez en Dewit geen toevallige slachtoffers van de ‘dieven’ daar. Ze werden door een wagen - zogezegd van de rijkswacht - naar die Colruyt gedreven en daar geliquideerd. De reden? Fourez en Dewit hadden belastend materiaal bij zich, onder andere een videocassette waarop belangrijke personen zich in een chanteerbare situatie bevonden zoals tijdens partouzes met minderjarigen (zie doc onder).
Volgens een geheim rijkswachtrapport waren de slachtoffers van de Bende tijdens de eerste golf (1982 en 1983) vervelende getuigen die geliquideerd werden.
