Paar dagen geleden in Antwerpen. Volgens DPG Media, sinds kort gevestigd in die bruisende stad, zijn de mensen bang door de opeenvolgende incidenten daar die gelinkt zijn aan het drugsmilieu.
Tijdens mijn aanwezigheid in de echte hoofdstad van Vlaanderen heb ik er niets van gemerkt. En terecht ook. Misschien hebben burgers door de coronacrisis wel geleerd om de klassieke media - goed in het opkloppen van angst, twijfel en onzekerheid (FUD) - niet te veel te geloven.
Versta me niet verkeerd: er is wel degelijk een probleem en dat probleem wordt de komende maanden enkel erger. Het is een kwestie van tijd vooraleer we hier toestanden zien zoals in Nederland waarbij doorgaans gerespecteerde burgers zoals advocaten neergeschoten worden.
Vorige woensdag, tijdens de halfjaarcijfers over de drugsvangsten in de Haven van Antwerpen in Beveren, was het - toegegeven - een indrukwekkende demonstratie: verificatie van een geselecteerde container, demonstratie van de nieuwe backscatter en optreden door de drugshond. De cijfers: 35,8 ton cocaïne, 2,2 ton hasj en 1,3 ton heroïne. Dat werd in de eerste helft van dit jaar in beslag genomen in de haven van Antwerpen. Wat cocaïne betreft, een fractie van wat er effectief aangekomen is. Hoe klein is die fractie? Hoeveel ton kwam in de eerste helft van dit jaar echt aan en werd later versneden opgesnoven?
Om drugstrafiek aan te pakken zullen vooral containers vanuit Zuid-Amerika aan controles worden onderworpen. Er zou volgens bevoegd minister Van Peteghem "ook een toename zijn van de drugsproductie in die regio". Nog meer drugs voor Antwerpen dus.
Van alle parlementsleden en politici in ons land, zijn er sommigen die verslingerd zijn aan het witte poeder. Dat is een feit. Dan is het maar de vraag of er wel echt helemaal voluit gegaan kan worden in de strijd tegen drugs.
Twee vergelijkingen die uiteraard niet helemaal opgaan, maar zo gaat dat met vergelijkingen. Een journalist die verslaafd is aan cocaïne schrijft anders over drugs dan een tegenstander van het witte poeder. Een aan alcohol verslaafd kamerlid behandelt alle wettelijke aspecten van alcohol anders dan een geheelonthouder. Dat is ook zo met illegale drugs.
Je zou kunnen argumenteren dat die enkele snuivende verkozenen des volks daar niets aan veranderen, en dat ze - als vertegenwoordigers van dat volk - eigenlijk ook de yogasnuivers vertegenwoordigen net zoals de dronkaards onder de politici ook de zatlappen onder het plebs representeren. Onzin uiteraard aangezien die snuivende politici - net als de yogasnuivers - de criminele drugswereld mee in stand houden en zelfs groter maken. Als er hier geen vraag meer zou zijn, dan is er hier ook geen aanbod en dan moeten ze in Zuid-Amerika de productie ook helemaal niet verhogen. Maar laten we eerlijk zijn: het verbruik van cocaïne zal enkel toenemen.
Die snuivende politici zitten per definitie ook in politieke partijen waarvan de respectieve voorzitters allen stoere verklaringen afleggen over die oplopende strijd tegen de drugscriminelen. Alleen dat element is hypocriet. Laatste punt: die politici zijn chanteerbaar door de drugsmaffia. Misschien is dat nog het gevaarlijkste.
