Teodoro Nguema Obiang Mangue, die lachte in zijn vuistje en deed verder.
Sinds eind jaren negentig wordt er olie gewonnen in het Afrikaanse land Equatoriaal-Guinea. Olie is veruit het belangrijkste exportproduct van het land: het levert miljarden per jaar op. Het BNP per hoofd van de bevolking behoort daardoor tot de hoogste van Europa: een kleine 20.000 euro per jaar.
Desondanks is 75 procent van de bevolking er straatarm. Er blijft namelijk heel wat oliegeld aan presidentiële dictatoriale vingers kleven.
Het zoontje van de dictator, Teodoro Nguema Obiang Mangue, doet daar waarschijnlijk dapper aan mee. Met zijn officiële functie verdient hij ‘amper’ 7.000 euro per maand, terwijl hij leeft als een miljardair.
In Equatoriaal-Guinea moet de bevolking dat slikken als zoete koek, of ze vliegen in ‘t gevang of eindigen onder de grond. Maar elders in de wereld gaan ze wel in tegen het zoontje van de dictator. Zo vielen autoriteiten enkele jaren geleden binnen in Teodoro’s ‘stulpje’ in Afrika, alwaar zij beslag legden op zo’n 200 miljoen aan luxegoederen. Ook in Malibu werd hem al zo’n 62 miljoen euro afhandig gemaakt.
Ook in Zwitserland liep-ie met zijn snoet tegen de lamp. In september zal een deel van zijn autocollectie geveild worden: dat wisten we al.
Maar wat we nog niet wisten: de Zwitserse hoeft de opbrengst daarvan helemaal niet. Veilinghuis Bonhams zal die integraal doorstorten aan diverse goede doelen in Equatoriaal-Guinea.
Iemand die toevallig weet wie de ‘goede doelen’ beheert in een land waar een dictator de plak zwaait? Precies: Teodoro Nguema Obiang Mangue zal uiteindelijk de centjes weer in eigen zak steken.
Op recente foto’s te zien die hij recent de wereld instuurde, heeft de beste man het prima naar de zin.
