Nood breekt wet.
Corona is een zegen voor de Belgische politiek. Informateurs Patrick Dewael (open Vld) en Sabine Laruelle (MR) kunnen in alle stilte sleutelen aan politieke handigheidjes.
Het ziet ernaar uit dat men de uitslag van de verkiezingen wil gaan omzeilen door het vormen van een noodregering. Want nood breekt wet. ‘Corona bedreigt onze economie, dat moeten we ten allen tijde verhinderen.' Geen enkel mens met gezond verstand die daar tegen kan zijn. Toch?
Wat de uitslag van de verkiezingen van 26 mei ook was, Dewael en Laruelle leveren straks hun bevindingen af aan de koning af en geven wellicht het koninklijke stokje door aan Sophie Wilmés om een noodregering samen te stellen. Alleen nog CD&V ervan overtuigen om N-VA te lossen, maar daarvoor is een noodregering een excellente tool. Een noodregering is ten slotte geen regering en biedt de mogelijkheid om bochten te nemen en om van ezelstampen te genezen zonder gezichtsverlies. Wat is er ten slotte Belgischer dan het surrealisme. We vinden het gewoon heerlijk als er 'ceci n'est pas un pipe' onder een schilderijtje van een pijp staat geschreven.
Het is nog slechts een kwestie van handigheidjes en cadeautjes zoals de abortuswet en voor je het weet leidt de noodregering ons naar een echte regering waarvan iedereen dacht dat niemand die zou slikken. Of zoals mary Poppins zei: ‘The spoonful of sugar makes the medicine go down.”
