Hoe vaker iemand zegt dat hij of zij gelukkig is, hoe vaker ik het omgekeerde denk. Dat was ook mijn bedenking bij de woorden van Soetkin "O julissi" Baptist in Het Hoge Noorden.
Baptist brak door als de zangeres van de Vlaamse folkgroep Ishtar. In 2008 won de groep de preselecties van het Eurovisiesongfestival voor België en ze nam deel met het lied O julissi na jalini aan het Eurovisiesongfestival 2008 te Belgrado.
In 2017 verhuisde Baptist naar Noorwegen, waar ze zangeres, pianiste, dirigente en muzieklerares is. In Bodø dirigeert zij onder meer een meisjeskoor. In die hoedanigheid is ze te zien in het televisieprogramma Het Hoge Noorden van Annemie Struyf op Eén, waarin Belgen die in Noorwegen wonen gevolgd werden.
Soetkin heeft een dochtertje van een paar jaar oud dat ze hooguit 4 dagen per maand kan zien. Om het meisje te ontvangen, moet ze eerst 4,5 uur rijden en vervolgens vier en een half uur terug. Dan kan ze die enkele dagen met het meisje doorbrengen. En dan moet ze opnieuw aan de lange rit beginnen. In de winter in de sneeuw, kou en duisternis. Ook dat is Noorwegen.
Soetkin stelt dat ze professioneel gelukkig is. Dat kan best zijn, maar ze is ook een moeder. Annemie: “Dit houd je toch niet vol, Soetkin?” De zangeres had niet onmiddellijk een antwoord klaar. Soetkin is gelukkig daar in Noorwegen. Voor wie het wil geloven. Sterke tv ook. Struyf weet hoe de gevoelige snaar geraakt moet worden.
