N-VA: “Wie werkt moet minstens 500 euro netto per maand méér verdienen dan wie niet werkt.”
Alleenstaande ouders die hun leefloon opgeven voor een fulltime job houden maar een schamele 28,5 euro per maand extra over. Dat is wat blijkt uit een berekening van N-VA. Ook opklimmen op de carrièreladder loont te weinig, zo concludeert de partij uit dezelfde analyse. Bij een bruto opslag van 1.000 euro blijft er voor een alleenstaande ouder met een kind slechts 100 euro netto over. N-VA doet drie voorstellen om op korte termijn het verschil tussen werken en niet-werken te vergroten.
Werkloosheidsval
Wanneer Els, een alleenstaande mama met één kind, een leefloon krijgt, ontvangt ze 1.707 euro netto per maand. Met toeslagen zoals het groeipakket en een sociale toeslag erbij, komt ze op een netto-inkomen van 1.991,17 euro per maand. Als Els fulltime gaat werken voor het minimumloon, zal haar netto salaris 2.333 euro bedragen. Dat is 341,83 euro netto meer per maand.
N-VA is echter niet onder de indruk van dit verschil. Zeker wanneer je rekening houdt met verschillende sociale voordelen en extra kosten. Zo heeft iemand met een leefloon recht op een sociaal tarief voor energie, telefoon en internet, wat vervalt wanneer je begint te werken. Hetzelfde geldt voor kortingen op water en openbaar vervoer zoals De Lijn. Als deze kosten worden meegerekend, houdt Els slechts 28,5 euro extra over per maand wanneer ze haar leefloon opgeeft voor een fulltime job. “Veel te weinig”, vindt Vlaams minister voor Begroting Matthias Diependaele.
Promotieval
Er is niet alleen sprake van de werkloosheidsval, wanneer het financiële verschil tussen werken en niet-werken klein is. Ook de promotieval bestaat, zo blijkt uit een andere vergelijking van de N-VA-studiedienst.Paul, een alleenstaande ouder, verdient het minimumloon van 2.030 euro bruto. Dankzij een promotie gaat zijn brutosalaris naar 3.030 euro, maar hij houdt daar netto slechts 111,78 euro extra van over. Onder meer omdat hij meer belasting moet betalen, maar ook omdat zijn jobbonus en de sociale toeslag op het groeipakket worden verlaagd en zijn treinverplaatsing duurder wordt.
Werk aan de winkel
Voor N-VA moet het verschil tussen werken en niet-werken opnieuw groter worden. Volgens de partij staat dit verschil voor een alleenstaande ouder met een kind vandaag op hetzelfde niveau als bij de start van de huidige Vivaldi-regering. N-VA hekelt met name de verhoging – bovenop de automatische indexering – van de werkloosheidsuitkeringen (+8 procent) en leeflonen (+12,06% procent) die deze regering heeft doorgevoerd, waardoor het verschil tussen werkenden en niet-werkenden is afgenomen.
Minstens 500 euro méér voor wie werkt
Om hier iets aan te doen, zijn volgens N-VA snel enkele ingrepen nodig. De partij wil het inkomensverschil tussen werken en niet-werken de komende legislatuur opnieuw vergroten. “Wie werkt moet minstens 500 euro netto per maand méér verdienen dan wie niet werkt”, zegt Vlaams minister van Begroting Matthias Diependaele. Om dit te realiseren, stelt N-VA enkele maatregelen voor die op korte termijn een verschil moeten maken.
De partij wil de zogenaamde ‘crisisbelasting’ afschaffen. Deze bijzondere bijdrage voor de sociale zekerheid werd in de jaren 90 onder premier Jean-Luc Dehaene als tijdelijke crisismaatregel ingevoerd, maar verdween nooit volledig. Dit moet ervoor zorgen dat er meer nettoloon overblijft van wat een werknemer bruto verdient. Al erkent de partij dat deze maatregel voor de laagste lonen slechts een beperkte impact zal hebben.
“Geen indexering voor leefloners en werklozen”
De tweede omstreden oplossing die N-VA voorstelt, is het stopzetten van de automatische indexering van leeflonen en werkloosheidsuitkeringen. Momenteel zorgt het systeem van automatische loonindexering ervoor dat niet alleen de lonen in de privésector en ambtenarenweddes worden aangepast aan de inflatie, maar ook sociale uitkeringen zoals leeflonen en werkloosheidsuitkeringen. Dit wil N-VA minstens tijdelijk stopzetten. “De laatste jaren zijn de leeflonen en werkloosheidsuitkeringen veel meer gestegen dan de lonen. Een tijdelijke bevriezing is nodig om dat evenwicht te herstellen”, zegt Diependaele.
Ten slotte stelt N-VA voor om de sociale voordelen te plafonneren. Vandaag bieden verschillende overheden allerlei kortingen, premies en subsidies aan. N-VA wil deze in een centraal register verzamelen om het totale sociaal voordeel dat een gezin ontvangt te beperken tot een maximumplafond. “Zodat werken altijd meer loont dan niet-werken”, aldus de partij. Of de voorstellen van N-VA politiek haalbaar zijn, is een ander paar mouwen. Vooral het loskoppelen van de automatische indexering voor sociale uitkeringen zal bij linkse partijen niet in goede aarde vallen.
Het schrappen van de bijzondere bijdrage voor de sociale zekerheid zou dan weer geen groot probleem mogen
