Eerst dit: de loge bestaat niet volgens sommige vrijmetselaars. Ze verwijzen dan naar het woordenboek waarin staat dat een loge een afgeschermde zitgelegenheid is, bijvoorbeeld in een theater.
Maar een loge is ook wel een vergaderzaal of vergadergebouw van vrijmetselaars. We formuleren onze vraag dan ook anders: hoe groot was de invloed van de vrijmetselaars op de vorming van de Vivaldiregering?
Eerst dit: de vrijmetselaars vind je typisch bij de socialisten en liberalen. Maar met Siegfried Bracke vind je ze nu ook bij de Vlaams-nationalisten.
Een paar dagen geleden verklaarde Patrick Dewael nog bij Linda De Win dat hij zich niet wil vastklampen aan het abortusdossier, maar eerder euthanasie voor dementerenden wil.
Of Dewael een vrijmetselaar is, weten we niet. Maar dat is in elk geval een typisch dossier van de loge. Daar vinden ze dat mensen vrij mogen beslissen over hun levenseinde.
Gekende vrijmetselaars in de Belgische politiek? Achiel Van Acker, Steve Stevaert (La Tolérance - GLB), Karel Poma, Guy Mathot, Jean Gol (Delta Liège - GOB) en André Cools. Daar hebben we vandaag uiteraard niet veel aan.
Nu? Marijn Devalck, beter gekend als Balthazar Boma, maar ook actief in de politiek. De invloed van Boma zal nu ook weer niet ontzettend groot zijn, maar je weet nooit bij de liberalen.
Van de huidige politici is dus amper geweten of ze lid zijn van de loge. De invloed van de loge op de vorming van Vivaldi is dan ook amper te achterhalen. Als we ons oor discreet te luister leggen in de coulissen van het parlement, is er ook niemand die ons een redelijk antwoord wil of kan geven. Misschien jagen we wel op schimmen. Misschien overschatten we gewoon de invloed van de loge.
Zeker is dat er in de regering een spanningsveld is tussen CD&V en de andere partijen over de ethische dossiers zoals abortus en euthanasie. Dat kan nog vuurwerk geven. Dan komt de kerk opnieuw tegen de loge te staan.
Dat is overigens niet nieuw. Priester en dichter Guido Gezelle vocht anderhalve eeuw geleden al tegen de invloed van de Brugse vrijmetselaars.
Auteur Dirk Van Tieghem in de KW: “Ik belicht een minder bekend facet van Guido Gezelle: de invloed van zijn journalistiek werk op de Brugse politiek. In het weekblad ’t Jaer 30 fulmineerde hij tegen de Brugse liberalen en de vrijmetselaars.”
“Hij (Gezelle) kon het niet verkroppen dat voor de bouw van het nieuwe stationsgebouw in 1867 op ’t Zand het klooster van de kapucijnen moest verdwijnen. En hij noemde de pas gebouwde Brugse stadsschouwburg een tempel van onzedelijkheid. Vooral de liberale burgemeester (Jules) Boyaval moest het ontgelden. Die kreeg de bijnaam Buisthemwel, de mandarin van Sjing-sjang en de twee ondergrondse passages onder de sporen op ’t Zand werden helleholen genoemd.” Vandaag denken we dan eerder aan een andere stad.
“Er woedde toen echt en strijd tussen blauw (de liberalen) en zwart (de priesters in hun zwarte soutanes die zwartrokken genoemd werden). Omdat Gezelle in zijn weekblad te strijdvaardig was, werd hij overgeplaatst naar Kortrijk.”
Vandaag is blauw en zwart iets anders in Brugge.
