De minister-president van Vlaanderen heeft federaal weinig of niets te zeggen.
Vlaams minister-president Jambon zit gesandwichet tussen zijn eigen partij, zijn eigen mening en het Federaal Parlement. ‘Sterke Jan’ heeft weinig of geen macht als er federale beslissingen moeten worden genomen.
Zijn partij, N-VA, heeft een voorstel op tafel gelegd om de avondklok af te schaffen en dat veroorzaakte binnen Vivaldi enkele vervelende barsten. In de Vlaamse regering is het ondertussen over eieren lopen, want naast N-VA zitten daar ook twee partijen – CD&V en Open Vld –mee aan het roer. Die partijen zijn immers Vivaldisten en beslissen Federaal. Bovendien blijken de partijvoorzitters van die twee partijen het niet eens te zijn. Joachim Coens (CD&V) wil geen politiek spel en dus geen gesleutel aan de avondklok, Egbert Lachaert (Open Vld) wil dat er minstens over nagedacht wordt.
En wat doet Jan Jambon? Die kwam gisteren tekst en uitleg geven in zijn Vlaams Parlement en liet weten dat hij een "koele minnaar" is van de avondklok, maar dat de ingreep "stilaan buiten proportie" is.
"Als u de avondklok disproportioneel vindt, waarom heeft u de afschaffing ervan dan niet op de agenda van het Overlegcomité gezet?", vroeg Vlaams Belang-fractieleider Chris Janssens. Het is merkwaardig dat N-VA federaal wel een wetsvoorstel heeft ingediend over de avondklok, maar dat Jambon de kwestie niet geagendeerd heeft op het Overlegcomité.
Volgens Jambon had een agendering weinig zin omdat er toch geen consensus over zou kunnen bereikt worden. Hij vestigt zijn hoop op het N-VA-wetsvoorstel in de Kamer.
Samengevat: een minister-president zonder macht.
