“Toch denk ik dat onze keuze in de context die we geschetst hebben, te verantwoorden is.”
Elton John had gelijk: “Sorry seems to be the hardest word.” Iedereen verdient een twee kans, soms een tweede, maar zelden een derde. Minister van Buitenlandse Zaken Hadja Lahbib (MR) is er gisteren in de Kamercommissie over de Iraanse visa in geslaagd om zelfs die derde kans te verkwanselen. Zelden hoorden we zoveel woorden om iets zo eenvoudig uit te leggen. Laten we daarom niet dezelfde fout maken, en het kort samenvatten.
In versie één was het de fout van staatssecretaris Pascal Smet (Vooruit) dat er veertien Iraniërs naar Brussel konden afreizen. In versie twee lag het probleem bij de deelstaten en kregen de terroristen visa omdat België een ‘diplomatiek incident’ wou vermijden. Lahbib: “Had het beter gekund? Ongetwijfeld. Ik betreur dat we in deze crisis verkeren. Ik verontschuldig mij voor het gebrek aan duidelijkheid in mijn communicatie.”
Was het een fout om die Iraniërs visa te verlenen? Hallo, mevrouw Lahbib? Jammer, maar helaas, daar kregen we geen antwoord op.
Heb je gelogen, mevrouw Lahbib? “Ik ben de enige verantwoordelijke voor de visa. Er was een gebrek aan precisie en er was onduidelijkheid, maar ik heb niét gelogen.”
Zou je het weer doen, mevrouw Lahbib? “"Als diezelfde Iraanse burgemeester morgen naar Brussel zou komen, zou ik weer een visum geven." Ja dus.
En dus blijven N-VA en Vlaams Belang het ontslag van Hadja Lahbib eisen. Voor Vooruit en CD&V was het schuldinzicht van Lahbib voldoende. De PS en de groenen, daarentegen, hebben nog altijd grote twijfels. PS’er Ben Achour Malik vatte het als volgt samen: “Excuses interesseren me eigenlijk niet, na alle leugens en paraplu’s die u heeft opengetrokken, zeker omdat u nooit uw eigen verantwoordelijkheid heeft erkend. U heeft gelogen tegen de Kamer. Bent u nog geloofwaardig genoeg? Heeft u nog voldoende vertrouwen van het parlement?” En dat van een coalitiepartner. Lahbib blijft daarom nog tot donderdag in de politieke wachtzaal zitten. Dan stemt het parlement over haar ministerschap.
Leuk – noem het cynisch – detail was de tussenkomst van de ex-premier en partijgenote van Lahbib, Sophie Wilmés die naar de commissie was gezonden om haar ‘politiek gewicht’ in de strijd te gooien: “Ik sta echt perplex van de reacties van mijn collega’s. U bent een eerlijke vrouw. U hebt mijn volledige steun.”
Wachten tot donderdag.
