âDat gaat u niet bepalen.â
Het Vlaamse Parlement werd dinsdag verblijd door een scherp debat dat plotsklaps ontaardde in een machtsvertoon. Vlaams parlementsvoorzitter Liesbeth Homans (N-VA) zette Open Vldâer Jasper Pillen stevig op zijn plaats nadat deze kritische vragen stelde over het falende leerlingenvervoer in het buitengewoon onderwijs.
Pillen richtte zich specifiek tot minister Zuhal Demir (N-VA), maar toen die niet aanwezig was en haar collega Lydia Peeters (Open Vld) de antwoorden moest geven, ontstond wrevel bij de liberaal. Hij uitte zijn ongenoegen over Demirs afwezigheid, maar werd door Homans kordaat teruggefloten:
âDat gaat u niet bepalen.â
Een ijskoud verdict
Homans maakte meteen duidelijk wie de touwtjes in handen heeft in het halfrond. Toen Pillen aandrong en zijn uitleg wilde voortzetten, schakelde ze zonder pardon zijn microfoon uit. Haar ijzige woorden lieten geen ruimte voor interpretatie:
âUw tijd is nu om.â
Dit moment van autoritair ingrijpen veroorzaakte beroering in de zaal. Medestanders van Pillen fronsten zichtbaar, terwijl oppositieleden gretig toekeken hoe het debat ontspoorde in een strijd om het laatste woord.
Symboliek van een conflict
Het incident weerspiegelt een dieper liggende spanning binnen de Vlaamse meerderheid. Pillen stelde dat het onaanvaardbaar is dat Demir, gezien haar bevoegdheden over Omgeving en Natuur, niet aanwezig was om antwoorden te geven op kritische vragen over een dossier dat duizenden kinderen en hun ouders raakt.
âEen minister hoort verantwoordelijkheid te nemen, zeker in een dossier dat zoveel maatschappelijke impact heeft,â verklaarde Pillen later.
Toch lijkt de harde houding van Homans -die volgens velen de belangen van haar partijgenote verdedigde - de interne verhoudingen tussen N-VA en Open Vld verder onder druk te zetten.
Tussen voorzitter en partijsoldaat
Het optreden van Homans roept vragen op over haar neutraliteit als voorzitter. Critici wijzen erop dat haar actie meer leek op het beschermen van een partijgenoot dan op het bewaken van parlementaire orde. Een oppositielid stelde:
âHet is duidelijk dat Homans niet de voorzitter is van het hele parlement, maar eerder van de N-VA-fractie.â
Binnen de meerderheid daarentegen wordt Homansâ optreden verdedigd als noodzakelijk. Een CD&V-parlementslid zei:
âEen voorzitter heeft de taak om de regels te handhaven. Als een parlementslid buiten zijn boekje gaat, moet er ingegrepen worden.â
Een rookgordijn voor falend beleid?
Sommigen zien de rel tussen Homans en Pillen als een manier om het echte probleem te verbloemen: het leerlingenvervoer in het buitengewoon onderwijs is al maanden een hoofdpijndossier. Met klachten over inefficiënte routes en laattijdige ophalingen lijkt de Vlaamse regering maar geen greep te krijgen op de situatie.
Actiegroepen zoals "Ouders voor een eerlijk vervoer" hekelen wat zij zien als politieke onwil om fundamentele oplossingen te vinden.
âDit soort politieke spelletjes doet niets voor de ouders die dagelijks met de chaos van het leerlingenvervoer geconfronteerd worden,â aldus een woordvoerder.
De clash die blijft nazinderen
Het conflict tussen Homans en Pillen is meer dan een persoonlijke aanvaring; het toont hoe het Vlaamse Parlement steeds vaker een arena wordt voor machtsspelletjes en partijbelangen. Terwijl gezinnen wachten op oplossingen, blijft de politiek hangen in symboliek en zelfbehoud.
Voor velen blijft Ă©Ă©n moment uit dit schouwspel bij: de koele, onverbiddelijke toon waarmee Homans stelde:
âDat gaat u niet bepalen.â
Een zinnetje dat in Ă©Ă©n klap de machtsverhoudingen Ă©n de prioriteiten binnen het Vlaamse halfrond blootlegde.