Soms hoor je iets wat eigenlijk gewoon niet kan. Een meisje van een jaar of 8 speelt pianomuziek (Debussy voor de kenners) en legt daar zoveel emotie in dat het onwezenlijk wordt. Meisjes van 8 doen andere dingen. Ze spelen met poppen (of auto’s), maar maken geen muziek die luisteraars tranen in de ogen doen krijgen.
Het meisje is de Vlaams-Japanse Akari Bastiaens en kon daarnet haar uitzonderlijk talent tonen bij Paul in Podium Witteman (je vraagt jezelf trouwens af waarom we in Vlaanderen geen dergelijk hoogstaand programma kunnen maken). Het was trouwens een speciale 'Vlaamse' versie met Bachliefhebber Dirk De Wachter en pianist Julien Libeer.
Akari speelde net daarvoor enkele maten van Haydn, zoals Haydn moet klinken en dat maakt het helemaal onbegrijpelijk: hoe kan een meisje van 8 dat? Ik wil aannemen dat je een stuk perfect kan leren spelen op die leeftijd, maar hoe kan een meisje van 8 Debussy fundamenteel anders spelen dan Haydn of Granados. Er is maar 1 mogelijke verklaring: Akari is een wonderkind, net zoals Mozart of Mendelssohn wonderkinderen waren. Akari wordt begeleid door haar moeder Yuki Nakano die zelf pianiste is. Vergeet niet: de jonge Mozart werd begeleid door zijn vader.
Papa Rik doceert aan het conservatorium in Maastricht. “Het begon allemaal met een rode kinderpiano toen ze 3,5 was”, herinnert hij zich nog goed. “Het viel ons meteen op dat ze dadelijk met twee handen tegelijkertijd begon te spelen.” Uitzonderlijk.
