Corona was een glijmiddel voor lucratieve vriendjespolitiek.
Er wordt bijzonder weinig nagepraat over de coronajaren. Na het mysterieus verdwijnen van de apocalyps, willen experten en beleidsmakers liever niet napraten. Er zijn geen fouten gemaakt, toch? Dus, valt er weinig bij te sturen en bij te leren. Elke fout is ingehaald door het voortschrijdend inzicht, niet?
Toch vallen er zo nu en dan nog lijken uit de kast. In ons land is de storm over het mondkapjeschandaal al een tijdje geluwd. In Nederland, daarentegen komen er dezer dagen enkele vervelende feiten bovendrijven. Het Nederlands ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) legde tijdens de coronacrisis een vip-lijst aan met ‘politiek gevoelige leads’, meldt De Volkskrant. Eén van de namen op de lijst is Sjoerd Fauser: de zoon van de partner van ex-PvdA-minister Guusje ter Horst. Via haar PvdA-connecties en bluf kreeg hij binnen enkele dagen miljoenenorders van VWS. Dat schrijft de Volkskrant. Zijn piepklein bedrijfje in kleerhangers kreeg megaorders dankzij de politieke bemoeienissen.
Uit onderzoek wordt duidelijk dat leveranciers forse winsten hebben gemaakt tijdens de coronacrisis, maar ook dat VWS en het Landelijk Consortium Hulpmiddelen (LCH) winstmarges geen belemmering vonden om contracten af te sluiten. Er zijn "onwenselijk" hoge winstmarges behaald, waarbij individuele belangen een rol hebben gespeeld, schrijft minister Conny Helder (Langdurige Zorg) aan de Tweede Kamer.
Er wordt nu bekeken of er een civiele procedure kan worden aanspannen tegen de mondkapjesboeren en of de woekerwinsten kunnen worden teruggevorderd.
