Het is een kritiek die steeds opnieuw en steeds feller terugkomt: de NAVO doet te weinig in Oekraïne. Zeker na het bombardement van een kraamkliniek gaan steeds meer stemmen in die richting op. Zo is er de vraag van Zelensky om een no-fly zone (NFZ) in te stellen. Het correcte antwoord van de NAVO is dit een te groot risico is. Door een NFL bestaat de kans immers dat het conflict tussen Oekraïne en Rusland uitgebreid worden naar de NAVO.
Maar misschien zijn er andere mogelijkheden om Oekraïne te helpen? Een mogelijk aanvalsplan van Rusland is immers om Odessa aan de Zwarte Zee aan te vallen. Hiermee heeft Rusland niet alleen de controle aan en over die Zwarte Zee met alle gevolgen voor de bevoorrading van Oekraïne, het biedt Poetin ook een militair uitgangspunt om Moldavië aan te vallen zoals Wit-Rusland eerder onthulde.
Generaal-majoor James Cowan op rust heeft een concreet plan. Cowan aan RUSI: “Om het momentum (voor ons) te herstellen, moet het Westen de oprichting van twee bastions mogelijk maken: een rond Odessa in het zuiden en de tweede rond Lviv. De verdediging van Odessa zal van vitaal belang zijn om een verbinding (van de Russen) met Transnistrië te voorkomen en om Poetin de overheersing van de Zwarte Zeekust te ontzeggen. Lviv moet worden beschermd als de alternatieve hoofdstad en om veiligheid te garanderen aan miljoenen Oekraïners die hun toevlucht zoeken.”
Cowan denkt aan de situatie in Berlijn eind de jaren 40. “Dit vereist niet de inzet van NAVO-grondtroepen of het gebruik van westerse luchtmacht. In plaats daarvan zou een gigantische logistieke operatie moeten worden gestart, vergelijkbaar met de Berlijnse luchtbrug, waarbij zoveel mogelijk luchtafweersystemen, antitanksystemen en andere munitie zo snel mogelijk worden overgedragen. Er is niet lang meer om dit te bereiken, en het bewijs suggereert dat een maritieme aanval er op Odessa binnenkort komt."
Bij de Blokkade van Berlijn waren tussen 24 juni 1948 en 12 mei 1949 de weg-, spoor- en binnenvaartverbindingen tussen de westelijke bezettingszones van Duitsland en West-Berlijn door de Sovjet-Unie afgesloten. De blokkade was een reactie op de invoering van de Deutsche Mark in de westelijke bezettingszones van Duitsland. Gedurende de blokkade werd West-Berlijn via een luchtbrug bevoorraad. Op 26 juni al startten de Amerikanen een luchtbrug naar West-Berlijn, gevolgd door de Britten op 28 juni. De Amerikanen gebruikten vliegveld Tempelhof, de Britten het vliegveld Gatow en de Fransen later het vliegveld Tegel, dat gedurende de blokkade geschikt moest worden gemaakt. De Fransen zelf beperkten zich tot de bevoorrading van hun eigen troepen; zij hadden hun vliegtuigen nodig bij de strijd in Indochina.
