In Frankrijk gonst het van de geruchten dat de omstreden, - maar door sommigen erg geliefde - Éric Zemmour zich kandidaat zou stellen voor de presidentsverkiezingen. Hij zou in de herfst zijn kandidatuur voor het presidentschap officieel bekendmaken.
Knack omschreef hem onlangs als intellectueel, rechts en gevaarlijk.
Zemmour (Montreuil, 31 augustus 1958) is een Frans schrijver en essayist. Hij is van Algerijns-Joodse afkomst. Hij was politiek journalist voor het dagblad Le Figaro van 1996 tot 2009 en is sindsdien columnist bij het weekblad Le Figaro Magazine.
Als populaire talkshowgast lokt Zemmour vanwege zijn scherpe debatstijl en anti-islamitische discours vaak en graag felle reacties uit. Zemmour beschouwt zichzelf als een gaullist, een verdediger van de grandeur van de Franse natiestaat van weleer.
Toen hij in oktober 2013 samen met 343 andere Franse prominenten het manifest "Touche pas à ma pute" ("Raak niet aan mijn hoer") ondertekende, een petitie tegen een wetsvoorstel om prostituanten te beboeten, haalde hij zich de woede van de feministen op de hals.
In 2014 verscheen van hem Le Suicide français, een bijtend politiek pamflet waarvan intussen in Frankrijk al meer dan 500.000 exemplaren zijn verkocht. In dit essay haalt Zemmour scherp uit naar het Angelsaksische neoliberalisme, de Europese Unie en het links-progressieve multiculturalisme en de moslimmigratie. Deze hebben volgens hem onder het mom van tolerantie het traditionele Frankrijk en de vrijheid van het individu doelbewust kapotgemaakt.
Éric Zemmour is driemaal veroordeeld wegens aanzetten tot rassendiscriminatie of haat jegens moslims. "Zemmour bedient met zijn agressieve anti-immigrantenkoers kiezers voor wie Marine Le Pen te laks en te normaal is geworden", vertelde de Franse politicoloog Roland Cayrol in Knack. "Maar hij trekt ook veel mensen aan uit het traditioneel conservatieve kamp, die Le Pen altijd te vulgair vinden."
