De koning steekt zijn nek uit door heel onverwachts voor Geens te kiezen.
Vrijdag vond de koning een nieuwe benaming uit:”Koninklijke opdrachthouder.” Heel onverwacht en ook heel ongewoon. Is Geens (CD&V) daarmee informateur, preformateur of formateur? Nee, opdrachthouder! Een initiatief van de laatste kans is het in ieder geval wel.
Koning Filip balanceert met deze beslissing wel op het randje van het toelaatbare, al gaat hij nog niet in tegen de grondwet. In ons land wordt van een koning verwacht dat hij een neutrale scheidsrechter is die partijen bij elkaar brengt. Toch moet die neutrale scheidsrechter aan het einde van de rit wel de knoop doorhakken.
In principe is de eerste minister – op dit moment die van lopende zaken, Wilmès – verantwoordelijk voor de beslissingen van de koning. Normaal gezien toetst de vorst een en ander eerst af met de partijvoorzitters vooralleer hij wat beslist. Op die manier zet hij de premier uit de wind, maar eind vorige week heeft Filip iedereen in snelheid gepakt.
Bart De Wever vertelde bij de opening van het het nieuwe decor van het VTM-journaal, dat het paleis hiermee een risico neemt. “Maar, het blad is omgedraaid en we gaan samenwerken met meneer Geens”, aldus Bart De Wever.
Toch leidt de vorstelijke beslissing tot discussies over de rol van een koning bij de vorming van een regering. In Nederland, bijvoorbeeld, is het het parlement en niet de koning dat verantwoordelijk is voor de vorming van een regering.
Maar daar hebben ze er ook maar één (regering) natuurlijk.
