Het is een grapje van auteur Guy Bouten die al meerdere kloeke boeken over de Bende schreef: “Wat is het verschil tussen een gekkenhuis en de Staatsveiligheid? Het antwoord: in een zothuis is de directie nog helder van geest.”
Bouten vermeldt het grapje na de defenestratie van spion Victor Massart (°11/3/1933) van de VSSE, bijgenaamd Totor. Winnaars zijn commissaris Christian ‘Canard’ Smets en koning Albert, topman Albert Raes dus.
In de serie 1985 komt Canard ook aan bod: hij geeft met een bivakmuts of ‘cagoule’ instructies aan nieuweling Franky Verhellen en adjudant Debels die samen een koppel in de Herdersliedstraat observeren. Dat koppel wordt later vermoord waardoor Verhellen en Debels zenuwachtig worden.
In de serie zien we naast Canard ook Paul Latinus opduiken. Hij is de ‘maarschalk’ van Westland New Post (WNP). Wat is de link tussen de VSSE en WNP?
Robert Thomas was verantwoordelijk voor de Veiligheidsdienst bij de Europese Gemeenschap en bracht Latinus van WNP in contact met Smets via zijn vriend Victor Massart van die Staatsveiligheid. Na de onthulling over WNP in de eerste helft van de jaren 80 brak een machtsstrijd los bij de VSSE. Massart verloor.
Bouten: “De dag dat Victor Massart het hoofdkwartier aan De Meeûssquare (de VSSE dus) verlaat en naar de rijkswachtkazerne trekt waar de GIA is gehuisvest, bouwen Raes en de zijnen een feestje. Een getuige hoort door de dunne scheidingswand het gebral van commissaris Smets, die boven het geroezemoes van pratende mannen en klinkende glazen uitroept dat hij dan toch het hoofd van Massart gekregen heeft. Bij de verliezers heerst verslagenheid. Niets typeert beter de diepe rivaliteit en de clanvorming (dan bij de VSSE).”
Na de onthullingen over WNP werd Massart dus weggestuurd naar de Gemengde Antiterroristische Groep (GIA), waar hij zijn pensioen mocht afwachten. Vooral Massart was na de onthullingen de gebeten hond.
Massart behoort wel tot de vriendenkring van majoor Jean Bougerol en in zijn brief van 6 februari 1986 schrijft Marcel Barbier: "Commissaris Massart heb ik later nog eens gezien, tijdens een bijeenkomst in de Abdij van Aulne in de buurt van Charleroi."
Nadat Massart verbannen werd naar GIA, ging hij elke middag eten in de mess van de club Prins Albert. Daar ontmoet hij af en toe de chef van de GP Frans Reyniers en procureur Jean Deprêtre.
Op 20 juni 1985 wordt Massart door onderzoeksrechter Schlicker verhoord over de (zelf)moord van Latinus in 1984. (zie onder) Interessant is dat Totor twee keer duidelijk aangeeft dat Latinus gemanipuleerd werd door de Staatsveiligheid. (zie eveneens onder)
Massart publiceerde in 1997 een boek: "Les dés étaient pipés: conspirations à la sûreté de l'état". Massart overleed in Braine-l'Alleud (Eigenbrakel) begin 2016.
foto: screenshot 1985 VRT
