Pokémon Go spelen is dan toch niet helemaal een compleet nutteloze tijdverspilling. Moest je partner zitten zagen, omdat je weer eens op zoek bent gegaan naar een zeldzame Charizard, dan kan je nu zeggen dat je meewerkt aan het trainen van een Large Geospatial Model (LGM). Niantic, de ontwikkelaar van Pokémon Go, werkt aan zo'n baanbrekende AI)-gedreven LGM, dat met minimale informatie real-world locaties kan reconstrueren.
Dankzij data die verzameld wordt door spelers van Pokémon Go en andere Niantic-apps, kunnen technologieën zoals augmented reality (AR) een enorme sprong voorwaarts maken.
Een Large Geospatial Model is vergelijkbaar met een Large Language Model (zoals ChatGPT) en richt zich op fysieke locaties in plaats van tekst. Door foto’s van gebouwen, parken en andere herkenningspunten te analyseren, kan een LGM onbekende delen van een plek inschatten door patronen en gemeenschappelijke kenmerken wereldwijd te herkennen.
Stel dat het model alleen de voorkant van een kerk heeft gezien. Dan kan het vervolgens voorspellen hoe de achterkant eruitziet door kennis van vergelijkbare gebouwen wereldwijd.
Shutterstock
Hoe verzamelt Niantic deze data?
Niantic maakt gebruik van een unieke dataset die niet via traditionele methoden, zoals Google Street View, beschikbaar is. Door apps zoals Pokémon Go verzamelen miljoenen gebruikers onbewust beelden van moeilijk toegankelijke plekken zoals wandelpaden, bossen en parken. Deze data voedt Niantic’s Visual Positioning System (VPS), dat locaties met een precisie van enkele centimeters in 3D-kaarten plaatst. Dus, ja. Ze gebruiken elk beeld dat via de camera van jouw smartphone opgenomen wordt.
Met deze technologie kunnen gebruikers niet alleen hun exacte locatie bepalen, maar ook digitale objecten in de echte wereld plaatsen en delen. Een voorbeeld hiervan is de Pokémon Playgrounds-functie, waarmee Pokémon op specifieke locaties zichtbaar en interactief gemaakt kan worden voor andere spelers.
Hoewel deze toepassingen nu vooral voor entertainmentdoeleinden worden ingezet, opent dit de deur voor complexere toepassingen in de toekomst. Horen we nu de privacy-ridders die op hun paard springen? Blijf maar in je zadel, want zoals dat tegenwoordig gaat, geven we graag onze privacy-rechten ten koste van een of ander onbenullig spelletje of stukje content.
