“Met dank aan Frank Vandenbroucke.”
Het pad naar de hel is geplaveid met goede bedoelingen. Daar ontsnapt zelfs een superbrein als minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke (Vooruit) niet aan. In een poging om de zorg toegankelijker te maken voor financieel zwakkere patiënten, veroorzaakte hij het omgekeerde.
Vanaf 1 januari 2024 zouden artsen buiten het ziekenhuis – dus ook orthodontisten – geen supplementen meer mogen doorrekenen aan patiënten met de verhoogde tegemoetkoming. Voor de patiënt zou de zorg dus goedkoper worden, maar voor de arts zou het sop de kool niet waard zijn en zou hij zelfs met verlies werken. Het gevolg is dat tandartsen patiënten gaan selecteren op inkomen. Dat kan je bezwaarlijk ‘sociaal’ noemen.
De CM kreeg al acht meldingen van patiënten met een verhoogde tegemoetkoming die bij de tandarts of orthodontist te horen kregen dat ze niet welkom waren.
“Dit is onaanvaardbaar en strijdig met de wetgeving”, reageert Vandenbroucke op de artsen die financieel kwetsbare patiënten weigeren. “Als dat gebeurt, dan moet de gedupeerde patiënt een klacht indienen bij de federale Toezichtscommissie.”
Doch, de honden blaffen en de karavaan trekt voorbij. De ergernis is te groot bij de tandartsen. “We keuren het absoluut niet goed, maar we vrezen dat er nog zulke verhalen naar boven zullen komen”, zegt Vincent Koningsveld, voorzitter van het Verbond van Vlaamse Tandartsen in ‘Het Nieuwsblad’. “Veel collega’s vinden dat het statuut van de verhoogde tegemoetkoming nogal makkelijk toegekend wordt. Het gaat al om een vijfde van de bevolking, dat gaat ver.”
De tandartsen zeggen wel sociaal voelend te zijn, maar een liefdadigheidsinstelling zijn ze niet . Dat ze voor één op vijf onder de prijs moeten werken, zit het hen hoog.”
Op het eind van de rit zijn we in een maatschappij terecht gekomen waarin gezondheidszorg geweigerd wordt aan mensen die het financieel moeilijk hebben, en dat is het omgekeerd van meer toegankelijk.
