Het dossier van Imane Khelif, de Algerijnse bokster die op de Olympische Spelen in Parijs de gemoederen aardig bezig heeft gehouden, ligt onder een vergrootglas. Wat blijkt? Ze heeft geen baarmoeder of eierstokken, maar wél testikels. Jawel jongens, ze weten zelfs hoe groot: 4,5 centimeter in diameter. De onthullingen brengen behoorlijk wat reuring met zich mee.
Niemand die haar verhaal gelooft
Haar entourage blijft beweren dat Imane “geboren en getogen als meisje” is, maar dat lijkt voor velen een vals refrein. De Federatie Algerijnse Boksen en het Internationale Olympische Comité (IOC) blijven stug volhouden dat ze niets te maken heeft met een verkeerde ‘genderstempel.’ Toch is de verdenking hardnekkig: is Imane Khelif een man die stiekem in de vrouwelijke categorie meedoet? Zelfs Vladimir Poetin liet onlangs zijn scherpe blik vallen op de zaak en sneerde: “Kan tegenwoordig elke man zich zomaar een vrouw noemen en medailles bij de dames gaan stelen?”
Een jongen in een meisjesverpakking
Het medisch dossier van Khelif – strategisch verstopt in de kluizen van Parijse en Algerijnse ziekenhuizen – maakt het mysterie alleen maar groter. Twee topprofessoren op het gebied van endocrinologie, Soumaya Fedala en Jacques Young, beschrijven Imanes opmerkelijke medische achtergrond: een zeldzame genetische afwijking, 5-alfa-reductase-deficiëntie, veroorzaakt een unieke hormonale cocktail die meestal mannen treft en hun testosteronhuishouding stevig in de war schopt.
Dit betekent dat ze geen typische vrouwelijke kenmerken ontwikkelde. In haar jeugd was ze misschien ‘Imane,’ maar bij haar pubertijd begon het verhaal flink te schuren: geen borstontwikkeling, geen menstruatie, maar juist de typische mannelijke eigenschappen. Het resultaat? Een lichaamsbouw die haar vrouwelijke tegenstanders doet verbleken.
Een ingewikkeld lichaam
Uit onderzoek blijkt dat Imane's lichaam in werkelijkheid een heel eigen verhaal vertelt: een vaginaal zakje zonder uitgang, testikels van 4,5 centimeter in doorsnee en – jawel – een piemel. Genetisch gezien is ze dus ‘46XY’, wat medisch jargon is voor een mannelijk chromosomenpatroon. En haar testosteronwaarde? Die staat op een verpletterende 14,7 – een cijfer waar zelfs de gemiddelde man jaloers op zou zijn.
Vriendjespolitiek van het IOC?
Het gerucht gaat dat het IOC het medisch rapport al kende nog vóór de Olympische Spelen, maar toch besloot een oogje dicht te knijpen. Waarom? Misschien hadden wat vriendjes binnen het comité daar wel een handje in. Khelif heeft namelijk connecties in hoge kringen: haar dossier werd er snel doorgeduwd en haar deelname werd binnen de week goedgekeurd, dankzij invloedrijke Algerijnse vrienden.
Een bron dichtbij het IOC bevestigde dat Mustapha Berraf, een IOC-lid en een goede vriend van IOC-voorzitter Thomas Bach, de touwtjes stevig in handen hield. Hij regelde het allemaal met een vlotte handtekening en wat ‘uitstekende connecties’. Patriotisme, noemt hij het. Tja, iedereen heeft zijn redenen.
Imane, de vechtende diva
Sinds de wereld ontdekte dat ze eigenlijk een dubbelspel speelt, heeft Khelif meer dan eens de vuisten laten spreken – en niet alleen in de ring. Zo stuurde ze vorig jaar de Algerijnse boksfederatievoorzitter Ferhat Fezal zonder pardon de bak in na valse beschuldigingen van seksuele intimidatie. Fezal hield twee maanden vol in de Algerijnse cel, terwijl hij de dood van zijn vader moest verwerken zonder een kans om afscheid te nemen. Alles om iemand van haar eigen kring in zijn positie te krijgen. En alsof dat nog niet genoeg was, begon Khelif in India ook een knokpartij met officials van de internationale boksorganisatie AIBA, omdat ze naar verluidt 'niet begreep' wat ze had getekend. Engels bleek zogezegd niet haar sterkste kant, al babbelde ze enkele minuten later vrolijk in de taal van Shakespeare met een journalist.
Vandaag dient ze zelfs klacht in tegen zwaargewichten als Donald Trump, Elon Musk en J.K. Rowling – allemaal om cyberpesterij. De aanklachten vliegen je om de oren, al vraagt men zich af hoe lang het duurt voordat ze zelf eens verantwoording moet afleggen voor haar acties.
Missie: Damage Control
Het Algerijnse ministerie draait overuren om ‘hun kampioene’ uit de wind te houden, maar achter gesloten deuren blijkt president Tebboune zich intussen ook zorgen te maken. Een groter schandaal dreigt, en de president wil liever niet dat Trump en consorten in zijn nek zitten. Onlangs stuurde hij nog een waarschuwing: Algerije hoeft zich niet in te laten met de Amerikaanse verkiezingscampagne, maar Khelif lijkt niet van plan om zich op de achtergrond te houden.
Khelif zelf speelt het mediacircus handig uit: ze verscheen in de Algerijnse pers als ‘sterk, maar emotioneel,’ poseerde op de Milanese catwalk en maakte zelfs een hartverscheurende documentaire over vluchtelingenkampen. Alles voor de goede zaak, natuurlijk. Uiteindelijk blijft ze doen wat ze het best kan: knokken… zelfs als het niemand meer met droge ogen kan aanzien.
Fact zeikerds
Nadat Imane Khelif in enkele tellen haar tegenstander Angela Carini deed opgeven tijdens de Olympische Spelen, zeiden veel mensen op social media al ‘die vent had niet mogen meedoen bij de vrouwen’. Factcheckers sprongen toen onmiddellijk op de woke-bres. Knack-narratiefbewaakster Karin Eeckhout schreef een factcheck, alsof ze zelf het slipje van Imane Khelif naar beneden trok en in hoogsteigen persoon haar/ zijn hormonenspiegel en chromosomen checkte. Jokkebrokje Karin haar besluit: “Er werden bij Khelif geen XY-chromosomen en een te hoog testosterongehalte vastgesteld, Khelif is geen man.”
Natuurlijk: we weten al enkele jaren dat het bij de ‘factcheckers’ van Knack helemaal niet om feiten te doen is. Zij krijgen subsidies om narratieven te verdedigen….
