"Waar is het geld, België?" Noël Slangen duikt in zijn nieuwe boek ‘Wat een land’ diep in de schatkist van de staat.
In België wordt van elke verdiende 100 euro maar liefst 55,5 euro door de overheid uitgegeven, aldus de scherpe politieke columnist Noël Slangen. Met de slogan "Het geld halen waar het zit", rijst de vraag: waar zit dat geld?
In de ranglijst van landen met het meeste overheidsbeslag scoren we hoog, echt hoog. Alleen Frankrijk, Griekenland, Oostenrijk en Finland gaan ons voor. En waar gaat dat geld naartoe? Voornamelijk naar zorg en pensioenen, die behoren tot de topuitgaven in Europa. Tel daarbij de talloze subsidies op - van dienstencheques tot overheidsbedrijven - en de kosten van een overheid die op volle toeren draait. Het resultaat? We geven meer uit dan we binnenharken en stapelen zo de schulden op.
Arm versus rijk
Ons land heeft niet alleen het patent op de armste inwoners, maar ook de rijkste 1 procent is hier minder welvarend dan elders. Toch roept men steeds luider om deze groep meer te belasten, terwijl ze nu al een aanzienlijk deel van de belastingen voor hun rekening nemen. De ongelijkheid zit niet zozeer in vermogen, maar in toegang tot een fatsoenlijk leven. België mag trots zijn op zijn herverdeling, maar de focus van de overheid op de middenklasse mist zijn doel bij de armsten.
De belastingen op winsten en dividenden zijn bij ons hoog, en grote internationale bedrijven profiteren daarvan. Een Europese aanpak is nodig om dit aan te pakken, anders verliezen we meer dan we winnen.
Vergrijzing
Noël benadrukt dat, ondanks de hoge belastingopbrengsten uit vermogens, de vergrijzingsgolf en de kosten van zorg en pensioenen zullen toenemen. We weten nu al dat er in de toekomst meer geld nodig is om de zorg en vooral de pensioenen te betalen. Er komt immers een grote vergrijzingsgolf aan, en die gaat behoorlijk wat geld kosten. Een grotere focus op groei is essentieel, maar daarvoor zijn ondernemers, buitenlandse investeringen en goed opgeleide medewerkers nodig.
Wat moet er veranderen?
Slangen pleit voor een herziening van de automatische index en de loonnorm. De huidige economische uitdagingen vereisen flexibele oplossingen die de arbeidsmarkt toegankelijker maken, niet enkel uitbreiding van flexi-jobs.
Kortom, België staat voor flinke uitdagingen, maar met de juiste hervormingen en een frisse blik op het verleden is er hoop voor een betere toekomst.
