Een tijdje geleden werd verteld dat Laurent en Claire gescheiden waren. Dat bakerpraatje werd snel doorgeprikt.Vervolgens verschenen deze week andere onzinnige hersenspinsels over het koppel.
Een anonieme bron in een magazine van DPG Media: “Claire beleeft al langer een malaise, met hoogtes en laagtes. We zien haar soms alleen op wandel. Ze komt bijna niet meer buiten. Zelfs niet bij vrienden en nog minder in het openbaar. Het is Laurent die de kinderen overal vergezelt en die de boodschappen doet.”
We moeten deze anonieme bron ten stelligste tegenspreken. Claire komt heel vaak buiten. En neen, het is niet Laurent die de boodschappen doet. Die informatie hebben we niet van een ‘goed ingevoerde’ bron of een anonieme 'vriend' die de informatie bij elkaar gefabuleerd heeft, maar uit de eerste hand. We hebben Claire de laatste maanden en jaren immers zelf zien winkelen. Doorgaans is ze op stap met haar kinderen. De laatste tijd vaker met de tweeling.
Claire die niet meer buiten komt? Wat een giller. Een kassierster: "Ik heb Claire enkele weken geleden nog gezien. Ze zag er goed uit en was bovendien in goed humeur." Dat is opmerkelijk aangezien de prinses eerder getroffen werd door kanker en corona.
In de winkelkar van Claire de gebruikelijke aankopen van een huismoeder met opgroeiende kinderen met opmerkelijk veel ontbijtgranen van een bekend merk. Claire gaat zowel winkelen in een supermarkt met Vlaamse roots en een supermarkt die eerder Belgisch is. Die supermarkten liggen in de Druivenstreek. Logisch aangezien villa Clémentine in Tervuren ligt.
Laurent daarentegen komt al jaren niet meer mee. Dat komt omdat de prins de supermarkt steevast op zijn kop zette. Een tijdje terug was er veel volk in de winkel. Monseigneur vond dat er een kassa voor hem geopend moest worden. Een kassier: “We hebben de prins vriendelijk, maar kordaat verteld dat dit niet kon.” Iets later kon de prins met een volle winkelkar toch niet betalen. Hij vroeg of hij later kon betalen. Dat kon niet. De winkelkar bleef netjes opzij, zoals bij elke klant. Iets later was de prins terug, met gepast geld. Na die incidenten werd de prins niet meer gezien in de supermarkt. Het was dan altijd Claire.
Claire bleef dus wel komen. Zonder Laurent dus, maar meestal met haar kinderen. Het personeel draagt de prinses overigens op handen. “Een heel gewone, sympathieke vrouw”, heb ik al diverse malen gehoord. “Een vrouw die ook lacht met de koninklijke familie.” Ze neemt de koninklijke activiteiten dan ook niet ernstig. Je zou hierdoor zowaar sympathie voor de vrouw zonder kapsones krijgen.
Dat Claire lacht met Laken, is correct. Claire heeft de koninklijke familie al eens letterlijk omschreven als een koninklijk circus, wat het ook is, met Filip als clown van dienst. En die anekdote is niet verzonnen zoals in het magazine van DPG Media, maar komt uit de getuigenis van een kassier.
Terug naar die anonieme ‘vrienden’ en ‘goed ingewijde bronnen’ in het magazine van DPG Media. “Claire stelt het op prijs om in haar bubbel te leven", weet een van hen. "Wat ze wil is rust, vrede. Ze is al te vaak ontgoocheld geweest". Claire ontgoocheld? Dat kan alleen als je hoge verwachtingen hebt van iets en dat heeft ze van haar rol binnen de koninklijke familie nooit gehad. Dan kan je ook niet ontgoocheld zijn. Zo eenvoudig is dat.
“Claire vindt haar plaats niet meer”, zucht een anonieme ‘vriend’ in dat magazine van DPG Media. De prinses “heeft zich vragen gesteld. En na verloop van maanden, jaren, heeft ze een conclusie getrokken. Ze is op zichzelf teruggeplooid, wat niet altijd goed is”, zegt een andere anonieme ingewijde. “Het heeft haar opgevreten, als ik dat zo mag zeggen. En ze is ziek geworden. Toen heeft ze begrepen dat ze zichzelf moest beschermen.”
Claire moest zichzelf nooit beschermen aangezien ze het koninklijke circus altijd gerelativeerd heeft. Dat is de waarheid.
