Lekker dik geworden.
Ondergetekende is fan van de BMW 2-reeks coupé. Onze vorige vierwieler was er eentje van de vorige generatie. Helaas werd de coupé te klein – of de kids te groot – en moest-ie plaatsmaken voor iets met vijf deuren. Ons hart maakte een vreugdesprongetje, toen we een mailtje kregen dat we de nieuwe 2 mochten testen. Het liefst hadden we een date gehad met de 220i, maar onze agenda’s matchten niet en dus werd het de 220d.
Daar waar de vorige generatie nog een ranke, slanke coupé was, ziet de nieuwe er heel wat dikker uit. Een lange motorkap waaronder een zes-in-lijn kan gemonteerd worden met daarop een ‘powerdome’, brede wielkasten achteraan,… Met het optionele M-pakket komen daar ook nog eens überdikke bumpers bij. De nieren zijn, in vergelijking met andere nieuwe BMW-modellen, gelukkig aan de bescheiden kant gebleven.
Het interieur is klassiek en oogt stijlvol. Behalve een ding misschien: nu zijn we die ///M-logo’s op modellen die uitgerust zijn met een M-pakket maar geen M-power onder de kap hebben intussen wel wat gewend, maar de oplichtende M-kleuren in een 2-liter vinden we misschien wel wat overkill. Maar voor de rest: alles prima. De ruimte achterin is niet optimaal, maar daarvoor koop je ook geen coupé natuurlijk.
De instapper is de 218i. De anderhalf liter grote driecilinder die onder de kap ligt, weet er 156pk uit te persen. Dan is er de 220i (184pk), 230i (245pk) en de M240i (374pk) die desgewenst met vierwielaandrijving verkrijgbaar is. Dieselen doe je enkel met de 220d zoals die waarmee we op pad zijn, met 190pk. Schakelen gebeurt altijd middels een achttaps automaat.
Hoe rijdt dat?
Mede dankzij de motor die achter de vooras ligt, heeft ook de nieuwe 2-reeks coupé een perfecte gewichtsverdeling. Dat maakt van de auto een eveneens perfect gebalanceerde auto, die zich gezwind van bocht naar bocht laat smijten. De geringste stuurbeweging zorgt, zoals we dat van het merk gewend zijn, voor een koerswijziging. Het (optionele) M-onderstel is, zoals verwacht, tamelijk stug, maar wordt nooit oncomfortabel. Wie op oneffen wegen niet door elkaar geschud wil worden, vinkt op de optielijst misschien beter het adaptieve onderstel aan. Of de standaard ophanging, dat is natuurlijk ook een mogelijkheid.
Kortom: elke rit is een feestje met de 220d coupé. Bovendien is hij ook zuinig: we hebben er nogal ‘sportief’ mee gereden, toch was ons gemiddeld verbruik na onze testweek 5,4 liter per honderd kilometer. Ook nog eens de ideale kilometervreter dus. Al kunnen we ons anderzijds afvragen: opteer je, als je veel kilometers rijdt, wel voor een coupé? Onze keuze, mochten we nog in de markt zijn voor een 2-reeks coupé, zou vallen op de 330i, omdat zo’n perfect gebalanceerde auto eigenlijk om meer vermogen smeekt dan wat de 220d biedt.
Wegrijden met de 2-reeks coupé doe je vanaf 39.250 euro. Voor die prijs heb je een tamelijk kale 218i. Onze rijkelijk uitgeruste testauto kwam op een slordige 57.000 euro.
