"Een ongecontroleerde terugkeer naar onze atmosfeer."
Het is druk in de ruimte. Rond de aarde cirkelen momenteel ruim 8000 satellieten, waarvan er tweederde nog actief zijn. Na een tijdje gaat het ding met pensioen en blijft werkloos rond de planeet draaien. Doch, zo nu en dan keert er eentje weer naar beneden, en dat is niet zonder gevaar.
"Zeg me waar en wanneer."
De ERS-2, een kolossale observatiesatelliet die bijna 30 jaar geleden werd gelanceerd, staat op het randje van zo’n aardse neerstorting. Dit ruimtevaartproject, dat een aanzienlijk gewicht van ongeveer 2 ton met zich meedraagt, wordt momenteel geplaagd door een ongecontroleerde terugkeer naar onze atmosfeer.
Volgens de Europese ruimtevaartorganisatie ESA zijn de risico's voor de aarde "zeer minimaal". Bij het binnendringen van onze atmosfeer op een hoogte van ongeveer 80 kilometer zal de satelliet uiteenvallen in diverse brokstukken, waarvan het merendeel naar verwachting zal opbranden. Desalniettemin bestaat er een kleine mogelijkheid dat bepaalde fragmenten het aardoppervlak zullen bereiken, eventueel in dichtbevolkte gebieden.
Wel, of geen gevaar?
Mirko Albani, werkzaam bij het Earth Observation Ground Segment Department van ESA, benadrukt dat de eventuele neerstorting geen gevaar zal opleveren in termen van radioactiviteit of giftigheid. Echter, gezien de enorme snelheid waarmee de ERS-2 de atmosfeer binnendringt, zullen de temperaturen extreem hoog zijn. Het is waarschijnlijk dat eventuele restanten voornamelijk in de oceaan zullen belanden.
In de Stille Oceaan?
De exacte locatie en timing van de satellietneerstorting blijven voor wetenschappers een uitdaging. Eerdere voorspellingen omtrent een neerstorting voor de Amerikaanse westkust bleken onjuist, en recentere schattingen suggereren een mogelijk neerkomen in Noorse wateren rond 18.05 uur, met een marge van +/- 55 minuten. Het sluiten van het tijdsvenster zorgt voor toenemende onzekerheid.
De oorspronkelijke voorspellingen suggereerden een mogelijk neerstorten in de Stille Oceaan nabij de Amerikaanse westkust, maar recente meldingen wijzen op een voortzetting van de satelliet richting het midden van de Stille Oceaan en de zuidpool.
De ERS-satellieten, gelanceerd door ESA in de jaren 90, hebben een belangrijke rol gespeeld in het observeren van de aarde vanuit de ruimte. Deze geavanceerde technologie heeft ons in staat gesteld veranderingen in het milieu, zoals bosbranden, overstromingen en aardbevingen, te monitoren. De ERS-2, gelanceerd op 21 april 1995, zweefde op een hoogte van 785 kilometer boven de aarde.
Gebrek aan brandstof
De ongecontroleerde neerstorting van de satelliet werd veroorzaakt doordat deze enkele jaren geleden werd losgelaten in de ruimte nadat alle brandstof was opgebruikt. Destijds waren de regels voor ruimteafval minder streng dan nu, waardoor dit scenario mogelijk werd.
